17 पबित्रा होङ्निवानुङ नायोङ्माडे़ॽ लुये, “आबे।” असे़ॽ खेम्इन्डुए मोसे़ॽ लुसुरो, “आबे” असा वाइॽमे़ॽ सिटुए, खोसे़ॽ हेरो हिङ्मवामि योङा उक्सुरो।
खोसे़ॽ लुबॽआ इगो खा खेम्नुङ मो निप्पाङ चोङ्साजि येसुमि ए़ङ्गुवा ए़ङ्गुवा खडाजि।
येसुडे़ॽ मो मेॽनामिॽ लुसु, “हे़ने़ॽ निवाहाङ्मि बरदाननुङ हे़न्नुङ योङा ङाःक्खुबा लेबॽआ ले़टाहोङ हे़ने़ॽ खोनुङ ङाःगुए, मोबा खोसे़ॽ हे़न हिङ्मवा पिघु योङा पिसे़।”
मो सामरि मेॽनामिॽडे़ॽ येसु लुसु, “हजुर, हे़न्नुङ योङा पाक्ठामसो माॽआ, इनारसो बेॽलोनोॽ होङ्डुम्बा ले़ये, मोबा हे़ने़ॽ हाम्बाङ्डे मो हिङ्मवा पिघुबा योङा लाजे़न्डुए ?
तर असे़ॽ के़ॽ पिबॽआ योङा उङ्इन्डुजे खो फेरि इन्डोक्पेॽसो वाइमे़ॽ सिसुनिबा। इन्ढोङ्होङ के़ॽ पिमे योङा चाहिँ मो याॽमि होङ्सिॽयु सानिङ्नोॽ पिॽइये, खो योङा पिॽठाम मुहान लिये, मोसे़ॽ खो ए़स्सिमे हिङ्मवा पिन्डुए!”
“आप्नुङ खाक्सानुमे, इक्को याॽमि इगोबेॽ लेङ्इटे़, खोसे़ॽको के़ॽ ले़ःॽपॽआ चोप योम्बोकमि टुम्बेॽ लुबेॽटा। खोनोॽ मुक्ति पिघुबा हाङ्बा खिरिस्टगो ने़ॽनेन्डे ?”
छाप्रोबास लुमे चाडमि ए़क्साङ्ए याकपेॽ येसु येःप्नुङ बेॽए सेम्ले़ॽ लुसुजि, “हे़निङ्बेॽ वाइॽमे़ॽ सिघुबाजि टुन्डानिङेहोङ काबेॽ आप्नुङ उक्सानुमे।
तर निवाहाङ्मि अनुग्रहाबाङ खिरिस्ट येसुडे़ॽ चोप याॽमिजिमि पापमि साटो दन्डा आङ्नुङ छुट्कारा ले़टुजि, मोबा याॽमिजि मोडोक्नोॽ धरमि टोक्सुजि।
कानिङे़ॽ मक्खाम्डेमबेॽहा निवादाङ्बा खा ने़ॽनि, तर निवाहाङ्डे़ॽ पिमा मिॽनुङ पिबॽआ चोप खा लेमामि लागि खोमि पबित्रा होङ्निवा चुप्मिटुङ्मे।
मोबा ए़क्साङ थाङ्सिरिबाङ इडोॽ लुबॽआ के़ॽ खेप्सुङ, “इगो खा साबे, हागोएम्बाङ परभुबेॽ बिस्वास ले़ःॽनुङ सिघुबाजिडे़ॽ आसिस चुप्मिन्डुजे।” पबित्रा होङ्निवाडे़ॽ लुये, “चइबानोॽ माहाजिडे़ॽ टाङ्बामि योम्बोकबाङ नाजाडोक्इन्डुजे, इन्ढोङ्होङ खोजिडे़ॽ ले़ःॽपॽआ चोप योम्बोक खोजिनुङ सोरि खे़ये।”
पबित्रा होङ्निवाडे़ॽ मन्डलि इडोॽ लुये, ने़ए़क काप्खुबाजि चोबे़ॽ खेप्सानुमे। असे़ॽ हेजोन्डुए, मोसे़ॽ निवाहाङ्मि बगैचाबेॽ टुये हिङ्मवामि डाङ्मि चा चोडोक्इन्डुए।”
मोबा के़ॽ निवाहाङ्बाङ नायोङ्बामि लागि नायोङ्माडोक्नोॽ चाक्मानुङ पोरोक्युङ्बॽआ, मो पबित्रा सहर, चोङ यरुसलेम थाङ्सिरिबाङ मिॽमु हेॽउक्मे़ॽनिङ्सिबॽआ खाङ्डोक्टुङ।
मोबा निवाहाङ्डे़ॽ का लुसिङ, “हागो चोप योम्बोक रुक्खे़टाहा। का अल्फानुङ ओमेगा ले़ङे, चोप्पाङ याक्लोमानुङ चोप्पाङ ए़क्साङ्मा कानोॽ ले़ङे। असा असाजि वाइॽमे़ॽ सिन्डुजे, माहाजि के़ॽ हिङ्मवामि योङा पिॽठामबाङ उङ्मा पिनुङ्हाजि।
मोबा माहा एच्चि बिपत्ति इॽठुपमा एच्चि खोरिया याङ्घुबा एच्चि थाङ्सिरिदुतजिबेॽ इक्को थाङ्सिरिदुत काबेॽ लेन्नुङ इडोॽ लुसिङ, “आबे, के़ॽ हे़न थुमामि नायोङ्मा, खोमि बनिमा खाङ्मुन्ने़।”
मोबा मो थाङ्सिरिदुतडे़ॽ का स्फटिकडोॽमा चहकिलो हिङ्मवामि होङ्मा खाङ्मेॽटिङ, मो होङ्मा चाहिँ निवाहाङ्मिनुङ बलि लिघुबा थुमामि हाङ्पेन्ढामबाङ पे़आप्पॽआ ले़टा।
“का येसुडे़ॽ टाङ्बामि दुत हे़निङ्मि मन्डलिबेॽहा चोपजि इगो साक्छि पिमामि लागि पाङ्इटिङे। दाउदमि बङ्समि पसा, मोबा माक्मिए उज्यालोमा साङ्गे कानोॽ ले़ङे।”
इन्ढोङ्होङ हाङ्पेन्ढाममि रुम्बेॽ थुमाडे़ॽनोॽ खोजिमि गोठ्ला लिनुङ रच्छे ले़न्डुजे, खोसे़ॽ माहाजि कोमानुङ हिङ्मवामि योङा पिॽठामबेॽ चिॽखे़न्डुजे निवाहाङ्डे़ॽ माहाजिमि मिॽवा टुःक्पेन्डुजे।”