12 “आमिन! सोवा ताङ मोवा ताङ रिक्पा ताङ थुचिछे ताङ ताङ्देन ताङ ओङ ताङ ङार ति नरीकी नरी ज्युवु दाक्पी कोन्छ्योककी तिराङ यिन। आमिन!”
ङ्यिराङला शैतानकी खोक्पा ल्हापला ख्येल माज्यी, यिने दुक्टा नेसुर र्होक्टे की। ग्येल्खाप ताङ ङार ताङ मोवा ति नरी पपा कोन्छ्योककी ति यिन। आमिन।’
जम्बुलिङला वोतुप तेरी च्यालकतिवा खोकी राङ ज्ये नङ्गुप यिन। ती तेरी खो नेसुर राङ खोकी थोक्ला यिन। तुक क्यानी खोला राङ नरीकी नरी मोवा वुङ्शी। आमिन।
मिसियाङ ख्योरो कोन्छ्योककी थु चाङ्मा नेमा खोला सोवा देकुप पेला यम्बा मीतिवी हाक्मोकोवी। तुक क्यासिन ख्योरो खोला थुचिछे सिनी मोपोर क्या सिन्सिमा चुक क्यानी तिवी “आमिन” सिरुप्जा?
दी तेरी ताम्ङेतिवा ख्यिरा थोक्ला राङ च्युङ्गुप यिन। तुक क्यानी कोन्छ्योककी कटिन ति मी बङीला ङ्येकिवी, तमा तिवी कोन्छ्योकला थुचिछे पुल्नी मङ खोला मोवा किवी।
तमा दोङ्बी मार तिङ्मु क्यङ्नी नाम्साङ तला मग्यकुप रम्बु वोतुप दोके ख्यिराङला लापुप येन्देनला तेपा रम्बु क्यानी खोला नरी थुचिछे पुल।
तमा ख्यिरा ताम्ङे ताङ लाका काङ क्यासिनाङ चोवो येशूकी मिङला किसा। खो नेसुर राङ पपा कोन्छ्योकला थुचिछे पुल।
खो ति च्यिक राङ ज्यु वोतुप कोन्छ्योक यिन, खो ति येशू ख्रीष्ट नेसुर दाक्पुला थर्वा नङ्गुप कोन्छ्योक यिन। खोला तेरी मोवा ताङ ताङ्देन ताङ ङार ताङ ओङ्ज्येन ति थल्मा नेज्यु तन्दा सेक तसाम नेज्यु तिङ्ला सेक नरीकी नरी वुङ्शी, आमिन।
तमा ङोसु वोतुप ति ङ राङ यिन। ल्होसा, ङ शिनी साङ नरीकी थोक्ला सेन्बु लानी वे। सुला छ्येर्पा बिन्नी ङ्येलाला तोङ गोकिवे, ती ओङ्ज्येन ति ङला वे।
तमा गोमा कितुप मी छ्ये मिरा खल ज्यिक ताङ ज्यीतिवा ताङ सेन्बु वोतुप सेम्ज्येन ज्यीतिवा खवुतुङ्मा देनी ग्येल्ठिकला ज्यु वोतुप कोन्छ्योकला “आमिन, हल्लेलूयाह!” सिनी सिक्यासुङ।