4 तमा गोमा कितुप मी छ्ये मिरा खल ज्यिक ताङ ज्यीतिवा ताङ सेन्बु वोतुप सेम्ज्येन ज्यीतिवा खवुतुङ्मा देनी ग्येल्ठिकला ज्यु वोतुप कोन्छ्योकला “आमिन, हल्लेलूयाह!” सिनी सिक्यासुङ।
तमा ख्यिराङला ङे क बिन्दुप तेरी ताम्ङेतिवा तिवाला लाप्नी ङ्येन च्यी। वुतुङ के ङ दी जम्बुलिङ ना मागाला सेक ख्यिरा मुला राङ नरी देतिनो।”
ङ्यिराङला शैतानकी खोक्पा ल्हापला ख्येल माज्यी, यिने दुक्टा नेसुर र्होक्टे की। ग्येल्खाप ताङ ङार ताङ मोवा ति नरी पपा कोन्छ्योककी ति यिन। आमिन।’
मिसियाङ ख्योरो कोन्छ्योककी थु चाङ्मा नेमा खोला सोवा देकुप पेला यम्बा मीतिवी हाक्मोकोवी। तुक क्यासिन ख्योरो खोला थुचिछे सिनी मोपोर क्या सिन्सिमा चुक क्यानी तिवी “आमिन” सिरुप्जा?
ती सेन्बु वोतुप सेम्ज्येन ज्यीकी नाङ्ला च्यिककी सेरकी कोरा दिन ति देवाच्येनकी लेन क्योलुप थु दिनतिवाला तेसुङ। ती सेरकी कोरा नाङ्ला नरीकी नरी ङोसु ज्युवु कोन्छ्योककी ङ्यिर्मुकी क्येङ्गुप नोक।
ती ज्युक्ला येलुङ देवाच्येनला मी माङ्छ्योककी कशेन वोरु तेन्दुप दोके दुक सिक्यावु ति ङे थोसुङ। “हल्लेलूयाह! कोन्छ्योक दाक्पुला थर्वा नङ्गुप कोन्छ्योक यिन। खोला तिराङ मोवा ताङ ओङ्ज्येन वे।
येलुङ तिवी थोर ग्यप्नी, “हल्लेलूयाह! ती ग्येसा ग्येर्पु ना गलुप तुता ति नरीकी नरी येर केला डिवी।” सिनी सिक्यासुङ।
ती ज्युक्ला मी माङ्छ्योक च्यार ग्यप्नी वोरु तेन्दुप दोके ताङ छ्यु बङी ज्युङ्गुप वोरु ग्येर्पु दोके ताङ छासे सम्डुक ग्यपुप दोके वोरु ङे थोसुङ। ती वोरु तीकी “हल्लेलूयाह! च्यिलासिसिन चोछ्ये वोतुप दाक्पी चोवो कोन्छ्योककी दी जम्बुलिङला ग्येला क्या नङ्गिवी।
ती ज्युक्ला ग्येल्ठिककी गारी गुरीला वोतुप सेम्ज्येन ज्यिकरकी “आमिन” सिक्यासुङ। तमा गोमा कितुप मी छ्येतिवा ति पुमुङ सला चुनी सोवा तेक्सुङ।