12 से दुतुपतिवा साङ बप्तिस्मा लङ्गुपला ते वानी यूहन्नाला “गेकेन, ङ्यिराङ ति काङ कि गोकिवी?” सिनी टिसुङ।
दोजो ख्यिराङला ङ्यिङ्ज्ये कितुपतिवाला तिराङ ख्यिरा ङ्यिङ्ज्ये किवी सिसिन ख्यिराङला काङ छ्यक्तक थोप्किवी रो? काङ से दुतुपतिवी साङ तुकै राङ मिकिवी रो?
यिने से दुतुप ति थाक्रिङ्बुला लानी देवाच्येन ने मिक साङ माल्हावा क्यानी छेकोक दुङ्यिन सिरा दुक सिक्यासुङ, ‘ओ कोन्छ्योक, ङ दिक्छेनला च्यम्बा नङ्डे की।’
तमा मीतिवी यूहन्नाला “तुकै यिन्सिन ङ्यिराङ ति काङ कि गोकिवी?” सिनी टिसुङ।
तमा यूहन्नाकी तिवाला सिक्यासुङ, “ख्यिरा दु गोवु सिनाङ ल्हक्पा से मादु।”
तेरी मीतिवा ताङ से दुतुपतिवी साङ यूहन्नाकी सिक्यावु येन्देन थोनी कोन्छ्योक ति टेङ्बु नोक सिनी सेमला लानी यूहन्ना नेसुर बप्तिस्मा लानोक।
पत्रुसकी सुङ ख्याप्टाक क्यावु थोसिमा ते वोतुप मीतिवी सेमला छासे दुङल लानी पत्रुस ताङ यम्बा लोमा छ्येतिवाला दुक सिक्यासुङ, “ओ अच्युनुपतिवा, त ङ्यिरा काङ कि गोकिवी?”