4 तिन्हीं ग्लाया कि ना तां धरतिया दे घाऐ जो, ना कुसी हरियालिया जो, ना कुसी रूखे जो नकसान पजा, सिर्फ तिन्हां माणुआं जो नकसान पजा जिन्हां दे मत्थे पर परमात्मे दी मोहर नीं ऐ।
कने मैं तिन्हां चौंन्नी प्राणियां बिच्च इक्क सब्द एह़ ग्लांदे सुणेया, कि “ओणे आल़े दिनां च बड़ा बड्डा अकाल पोंगा इसतांई इक्क किलो कणक कने त्रै किलो जौं खरीदणे तांई इक्की दिने दी दिहाड़ी बड़ी भरी ऐ, अपर तेल कने अंगूरा दे रसे दा नकसान मत होणा दिंदा।”
इसते बाद मैं धरतिया दे चौंन्नी कुणेयां पर चार सुअर्गदूत दिक्खे। जेह्ड़े धरतिया दे चौंन्नी पास्से ते ओणे आल़ी हौआ जो रोकी करी खड़ोत्यो थे। तांजे धरतिया या समुंदरे या कुसी रूखे च हौआ नीं चल्लैं।