4 तिस धूपे दा धूँ पवित्र लोकां दिया प्रार्थना समेत सुअर्गदूते दे हत्थे नैं परमात्मे सामणै पुज्जी गेआ।
कने धूपे बाल़णे दे बग्त अराधना करणे आल़े लोकां दी सारी मंडल़ी मंदरे दे अँगणे च प्रार्थना करा दी थी।
तिन्हीं तिसियो ध्याने नैं दिख्या कने डरी करी ग्लाया, “हे प्रभु, क्या ऐ?” तिन्हीं तिस नैं ग्लाया, “तेरी प्रार्थना सुणी लेई ऐ कने तेरे दान परमात्मे सामणै याद कित्ते गै हन।
कने परमात्मे दी महिमा कने तिसदी सामर्थी दिया बज़ाह ते मंदर धूयें नैं भरोई गेआ, कने जाह़लू तिकर तिन्हां सतां सुअर्गदूतां दे सत खतरे पूरे नीं होई गै ताह़लू तिकर कोई मंदरे च नीं जाई सकेया।
भिरी इक्क होर सुअर्गदूत सोन्ने दा धूपदान लेई करी आया, कने वेदिया बक्खे खड़ोई गेआ; कने मता धूप दित्ता गेआ कि सब पवित्र लोकां दिया प्रार्थना सौगी सोन्ने दिया तिसा वेदिया पर चढ़ान, जेह्ड़ी सिंहासणे सामणै ऐ।