4 ताह़लू चौबी स्याणेयां कने चौंन्नी प्राणियां गोड्डेयां दे भार आई नैं परमात्मे दी अराधना कित्ती, जेह्ड़ा सिंहासणे पर बैठेया था, कने ग्लाया, “आमीन। हाल्लेलूय्याह।”
इसते बाद मैं सुअर्गे च मन्ना जिंआं इक्क बड्डिया भीड़ा जो जोरे नैं एह़ ग्लांदे सुणेया, “हाल्लेलूय्याह। उद्धार कने महिमा कने सामर्थ अहां दे परमात्मे दी ऐ।