कने जबदिये दे पुत्तर याकूब कने यूहन्ने जो भी जेह्ड़े तिस सौगी थे एह़ दिक्खी करी हरानगी होई। ताह़लू यीशु शमौने नैं ग्लाणा लग्गा, “डर मत हुण जिंआं तू मच्छियां पकड़दा था, तिंआं ई अज्जे दे बाद तैं माणु परमात्मे तांई सिष्य बणाणे हन।”
जाह़लू यीशु कने तिसदे चेले राती दा खाणा- खाणा बैठेयो थे, ताह़लू सैताने शमौने दे पुत्तरे यहूदा इस्करियोतिये दे मने च एह़ गल्ल पाई चुकेया था कि यीशुये जो पकड़ुआं,
कि तिन्हां दी अखीं खोलणे, कने नेहरे ते कड्डी करी जोतिया च कने सैताने दे हक्के ते परमात्मे दे राज्जे च लेई ओन। कि सैह़ पापां ते माफी पाई सकन, कने तिन्हां सामणै आई जान, जेह्ड़े मिन्जो च बसुआस दे जरिये परमात्मे तांई लग्ग कित्यो हन।’
ताह़लू पतरसैं ग्लाया, “हे हनन्याह। सैताने तेरे मने च एह़ गल्ल क्जो पाई कि तू पवित्र आत्मा नैं झूठ ग्लां, कने जमीना दे पैसेयां च कुच्छ अप्पु तांई रखी लै?
मैं हुमिनयुसे कने सिकन्दरे जो कलीसिया ते कड्डी दित्या ऐ कने तिन्हां जो सैताने दे बसे च देई दित्या ऐ, तांजे सैह़ लोक समझी जान कि तिन्हां जो परमात्मे दी निंदा नीं करणी चाइदी।