11 Ол андада теен оларға: – Сірерге Худай хан-чирінің чазыттарын пілері пирілген. Тігі тоғырхыларға, тізең, прай нимені кип-чоохнаң на читірчем:
Олох туста Иисус, чооғын узарадып, теен: – Пабам! Тигірнең чирнің Ээзі! Мынзын, пілістіглердең паза хыйғалардаң чазырып, кічіг палаларға ас пиргенің ӱчӱн Сині саблапчам.
Сірер, тізең, харахтарың кӧрчеткеннеңер паза хулахтарың исчеткеннеңер, часкалығзар.
Андада Иисус ағаа чоохтанған: – Часкалығзың син, Симон – Ионаның оолғы. Сағаа анзын кізілер нимес, че Тигірдегі Пабам ас пирген.
Иисус, оларны хығыртыбызып, оларға, сайтан сайтанны хайди сығарар тіп, кип-чоохтарнаң ӱгреде чоохтап сыххан: –
Чон таразыбысханда, хости полғаннары паза он ікі ӱгренҷізі Аннаң ол кип-чоохтаңар сурғаннар.
Иисус оларны кип-чоохтарнаң кӧп ӱгреткен, ӱгредиинде піди чоохтаан: –
Иисус піди нандырған: – Сірерге Худай хан-чирінің чазыттарын пілерге пирілген, пасхаларына, тізең, кип-чоохтар ла пирілген. Аннаңар олар, кӧрзе дее, кӧрбинчелер, иссе дее, піл полбинчалар.
Синің пасхаларынаң нимең артыхтыр? Син албаан ниме пар ба? Алғанда, тізең, албаан чіли, нимее махтан чӧрзің.
«Харасхыда чарых ползын» тіп, Худай пістің чӱректерібісті чарыдыбысхан. Іди Ол Иисус Христостың сырайында чарыпчатхан Худайның сабланызын пілерге пирген.
Айабин пиріп, пастабох Христостың пастыра толдырарға сағын салған чазыт пӧгінін піске асхан. Ол аны Позының паарсах кӧңнінең иткен.
Тоғырхыларнаң хыйға тудыныңар, пар тусты тузалығ иртіріңер.
Киртіністі алынмааннарның даа аразында чахсы адал чӧрзін – тілге кір парып, сайтан сӧзірбезіне хаптыр салбазын.
Худай Оолғының, піссер киліп, сын Худайны піліп алар сағысты піске пиргенін пілчебіс. Піс сын Худайдабыс, Аның Оолғы Иисус Христостабыс. Ол – сын Худай паза мӧгі чуртас.