11 Тигірдең ӱн истілген: – Син Минің хынған Оолғымзың, Син минің кӧңніме тың кірчезің.
«Мына Минің таллап алған Оолғым, Ол Минің хынғаным, Ағаа Минің кӧңнім ӧрінче. Ағаа Позымның Худымны пирербін. Ол, тізең, Минің чарғымны чоннарға искірер.
Ол іди чоохтанчатхан арада, оларның ӱстӱнде чарыпчатхан пулут сых килген, анаң пулуттаң ӱн истілген: – Пу Минің хынчатхан Оолғым, Ол Минің кӧңніме тың кірче. Истіңер Аны!
Ол туста тигірдең ӱн истілген: – Пу Минің хынған Оолғым, Ол Минің кӧңніме тың кірче.
Суғдаң сыхчатханда, олох туста Ол тигір чарылчатханын паза Худай Худы, тахырах хус полып, Позынзар тӱсчеткенін кӧр салған.
Пулут сығып, оларны кӧлебіскен. Пулутсартын ӱн истіл килген: – Пу хынчатхан Оолғым Минің. Истіңер Аны!
Худай Худы, тахырах осхас хусха айлан парып, тигірдең Аның ӱстӱне тӱс килген. Тигірдең, тізең, ӱн истілген: – Син Минің хынған Оолғымзың, Син минің кӧңніме тың кірчезің!
Пулут істінең табыс истіле тӱскен: – Пу Минің хынчатхан Оолғым. Истіңер Аны.
Мин, Худай Худының тӱсчеткенін кӧріп, Аның Худай Оолғы полчатханын киречілеем.
Худай, прай кізілерге тың хынғаннаңар, Позының чалғыс Оолғын даа ӧлімге ысхан. Іди ызып, Оолғына киртінчеткен полған на кізее ӧлбеске, мӧгі чуртастығ поларға оңдай пирген.
Мині ысхан Пабам даа Позы Миннеңер киречілепче. Сірер Аның ӱнін хаҷан даа испеезер, сырайын хаҷан даа кӧрбеезер.
Синің Мессий-Христос, тіріг Худайның Оолғы полчатханыңны піліп алғаныбыстаңар, Сағаа киртінчебіс. –
Худай Худы хоостыра кӱстіг полып, ӧлімнең тіріліп, Ол Худайның Оолғы тіп чарлалған. Ол Чахсы Хабар Хан-пигібіс Иисус Христостаңар полча.
Ол пісті харасхы ӱлгӱзінең ал халған паза Позының хынған Оолғының хан-ӱлгӱзіне кир салған.