3 Ікі пиҷе Иисуссар, «Хан-пигібіс! Синің хынчатхан кізің ағырча» тіп, чоохтирға кізі ысханнар.
Хан-пиг ол ипчіні кӧр салып, айап парып, теен: «Ылғаба»,
Ікі пиҷе – Мариянаң Марфа – чуртапчатхан Вифаний аалда Лазарь тіп ат-солалығ пір кізі ағырыбысхан.
Анаң хоза чоохтанған: – Лазарь арғызыбыс узубысты. Мин аны усхурыбызарға парчам. –
Ағырығ Лазарь Марияның харындазы полған. Мария хаҷан-да Хан-пиг Иисустың азахтарын, аарлығ миро хайахнаң сӱртклеп, позының састарынаң чысхлаан полған.
Хан-пигім! Син мында полған ползаң, харындазым ӱребесчік.
Кӧріңер, хайди хынған Ол ағаа! – тееннер иудейлер.
Иисус Марфаа, аның туңмазы Марияа паза оларның харындазы Лазарьға хынҷаң.
Сірер Мині Ӱгретчім паза Хан-пигім тіп адапчазар. Анзы орта.
Иисустың хынчатхан ӱгренҷізі Аннаң хости одырған.
Ераст Коринф саарда халған. Трофимні, тізең, ағырығда, мин Милит саарда халғыс салғам.
Кемге Мин хынчам, аны, пырозын ілезіне сығарып, хатығлапчам. Аннаңар, кӱстеніп, пыросыныңар.