7 Аннаңар, Худайның холына кіріңер. Сайтанға тоғыр полыбызыңар, ол сірердең андада тизіп ойлир.
Мин нымзах паза пазымнығ чӱректігбін, аннаңар, Минің чӱгімні постарыңа артынып, Миннең ӱгреніңер, іди сірер тынағ табарзар.
Аннаңар мин, Агрипп хан, тигірдең тӱскен кӧспекке тоғырланмаам.
Хан-пигім! Ниме идерге чахирзың мағаа? – сурған Савл, хорығып паза сірлезіп ала. – Турып, саарзар пар. Ниме идерге кирек полчатханын сағаа анда чоохтирлар, – нандырған ағаа Хан-пиг.
Худайның хайди ахтапчатханын пілбин, олар постары ахтанып аларға харасчалар. Аның ӱчӱн олар постарын ахтапчатхан Худайның холына пирбееннер.
Пазылых: Мин чуртапчам, тіпче Хан Худай, Минің алнымда ноо даа тізек ээлер, ноо даа тіл Худайны саблир.
Сайтанны постарыңа чағын кирбеңер.
Худайны улуғлап, удур-тӧдір чоох истіс турыңар.
Аннаңар, харасхы кӱнде оларға тоғырланарға кӱстерің чидер ӱчӱн, прай нимее сыдазып тур халар ӱчӱн, Худайның хуйахтарын кизіп алыңар.
Паба-іҷебіс пісті тӱзеткеннерінде, піс оларны улуғлаабыс. Улам тигірдегі Пабабыстың чооғын истерге паза ол оңдайнаң чуртас аларға кирекпіс.
Хан-пигнің ӱчӱн кізі турғысхан ноо даа ӱлгӱнің холында чӧріңер. Прайзының ӱстӱндегі хан даа ползын,
Ана іди, тузы читсе, Худай сірерні кӧдірібіссін тіп, Аның кӱстіг ӱлгӱзіне кіріңер.