12 चोले पङ्ज्यी, “आमेन्! तोप्प, महीमा, बुद्दी, व्होर्छ्ये, स्य्हेस ओसेम् सक्तीतेङ् बङ् खेमपङ्लेनो ङ्य्हङ्की पर्मेस्वर्ल य्हीन्ब! आमेन्!”
ङ्यीमात परीक्षरी दोःन थलजेतो, तर ङ्यीमात सैतान् ग्यम्से जोगइतीजेतो। [तलेपङ्सम् य्हुल्तेङ् सक्ती ओसेम् महीमा खेम पङ्लेनो थेङ्लनो य्हीन्ब, आमेन्।’]
जम्मनो थेङ्चे स्य्हेङ्जेत्बल य्हीन्ब। चु जम्मनो थेङ् ग्यम्से थेङ्की लागीरीनो य्हीन्ब। थेङ्की महीमा खेमपङ्लेनो तटीखइ! आमेन्।
एचे आत्मरीकीनो पर्मेस्वर्त तोप्ज्यीम् व्होर्छ्ये पीन्बतेङ् ल्हो-ल्हो म्हीमाचे अगोज्यी पङ्सम् प्रार्थना स्य्हेङ्ब बुत्पतेङ् थेङ्यीमाचे खले “आमेन्” पङ्स्ये?
ङ्यीमाचे नाबे चु जम्मनो दुखमा एङ्यीमाकी लागीरी तबल य्हीन्ब, तलेपङ्सम् म्हीमाचे गत्ते य्हक्को पर्मेस्वर्की अनुग्रह यङ्ब, होदेनो य्हक्को थेङ्यीमाचे पर्मेस्वर्की महीमाकी लागीरी व्होर्छ्ये पीन्स्ये मुब।
ओसेम् ख्रीस्ट्रीनो एङ्यीमाकी टा युज्यीम् थेङ्तनो एङ्यीमाकी जीवन्की जग तबुङो। ओसेम् एङ्यीमात ङोन्ग्यम् लोप्प अनुसार् एङ्यीमाकी बीस्वास् कोङ्न लउ, ओसेम् थेङ्त व्होर्छ्ये पीन्स्यीनो टीउ।
एङ्यीमाचे ता पङ्लेनो वुइ स्य्हेङ्लेनो जम्मनो प्रभु येसुइ छेन्री स्य्हेङो, ओसेम् थेङ् ग्यम्सेनो पर्मेस्वर् अपत व्होर्छ्ये पीनो।
ङ्य्हङ्की प्रभु येसु ख्रीस्ट् ग्यम्से ङ्य्हङ्मात मुक्ती न्हङ्बे गीःकीनो पर्मेस्वर्त जम्मनो महीमा, स्हेस, सक्तीतेङ् अधीकार् ठुङ्ब य्हङ्से देरे ओसेम् ज्यु: सम्म खेम पङ्लेनो तखइ। आमेन्।
ओसेम् सोम्बोमी ङनो य्हीन्ब। ङ स्यीबल मुबल, तर च्यागो, देरेम् ङ खेमपङ्लेनोइ लागीरी सोबल मुब। ओसेम् स्यीबतेङ् स्यीबे म्हीमाकी आत्मामा टीबे ग्लाकी साचोमा ङतेङ् मुब।
ओसेम् हुजु खल् गीः स्यी ब्ली एल्डर्मातेङ् सोम्बो सेम्ज्येन् ब्लीचे ठीरी स्य्हुजेत्टीबे पर्मेस्वर्त पब्लु लज्यीम् तेन्ज्यी, ओसेम् चोले पङ्ज्यी, “आमेन्, हल्लेलुयाह!”