4 ओसेम् हुजु खल् गीः स्यी ब्ली एल्डर्मातेङ् सोम्बो सेम्ज्येन् ब्लीचे ठीरी स्य्हुजेत्टीबे पर्मेस्वर्त पब्लु लज्यीम् तेन्ज्यी, ओसेम् चोले पङ्ज्यी, “आमेन्, हल्लेलुयाह!”
ङचे एङ्यीमात कुल्बे जम्मनो अर्तीमा र्हङ्ले थेङ्यीमात ब्रबरी लोपो। देमेन्नो, ङ एङ्यीमातेङ् खेम पङ्लेनो बक्च्य तस्ये मुब, ओसेम् ङ जम्बुलीङ्की ज्युकी दीन्सम्मनो एङ्यीमातेङ् तस्ये मुब।”
ङ्यीमात परीक्षरी दोःन थलजेतो, तर ङ्यीमात सैतान् ग्यम्से जोगइतीजेतो। [तलेपङ्सम् य्हुल्तेङ् सक्ती ओसेम् महीमा खेम पङ्लेनो थेङ्लनो य्हीन्ब, आमेन्।’]
एचे आत्मरीकीनो पर्मेस्वर्त तोप्ज्यीम् व्होर्छ्ये पीन्बतेङ् ल्हो-ल्हो म्हीमाचे अगोज्यी पङ्सम् प्रार्थना स्य्हेङ्ब बुत्पतेङ् थेङ्यीमाचे खले “आमेन्” पङ्स्ये?
हुजु लीप्चे हुजु सोम्बो सेम्ज्येन् ब्ली न्हङ्री गीःचे म्हर्की खोरे ङ्यीस् हुजु स्वर्गदुत्मा ङ्यीस्त काकर् पीन्ज्यी। हुजु खोरे ङ्यीस्री खेमपङ्लेनो सोस्यीनो टीजेत्पे पर्मेस्वर्की बोमो मुबल।
हुजुलीप्चे ङचे स्वर्गरी य्हक्को म्हीमाचे ङ्हच्छ्यङ् केत्री चोले पङ्टीबल थेःज्यी, “हल्लेलुयाह! मुक्ती, महीमा ओसेम् सक्ती ङ्य्हङ्की पर्मेस्वर्ल य्हीन्ब,
ओसेम् थेङ्यीमाचे देबेएनो तीख्यप् चोले पङ्ज्यीम् क्रीङ्ज्यी, “हल्लेलयाह! हुजु ङ्हच्छ्यङ् सहर्त क्रोबे मीङ्गु हुजु ग्यम्से खेमपङ्लेनो नम्तीङ् य्हर्स्यीनो टीब।”
हुजुलीप्चे य्हक्को म्हीमाकी केत् र्हङ्ब वुइ छ्याङ्गचे यी तइब र्हङ्बे केत्तेङ् ङ्हच्छ्यङ् मु गुरुङ्ब र्हङ्बे केत्चे चोले पङ्टीबल ङचे थ्येःज्यी, “हल्लेलुयाह! तलेपङ्सम् परमप्रभु ङ्य्हङ्की सक्तीसाली पर्मेस्वर्चे सासन् स्य्हेङ्जेत्प।
ओसेम् हुजु सोम्बो सेम्ज्येन् ब्लीचे पङ्ज्यी, “आमेन्!” ओसेम् हुजु एल्डर्माचे पुइ जुःज्यीम् तेन्ज्यी।