اول تیموتائوس 4:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 ولی خِدایی روح واضِح گِنِه گه آخرین زَمونایی دِلِه، بَعضیا شِرِه، هون روحها گه گول زَنِنِه و دِویشونی تعالیم، وقف کِنِنِه و ایمونی جا گِردِنِنِه، Faic an caibideilگیله ماز1 وَلی خُدایِ روح واضِح گونِه که آخرین زَمانهایِ دِلِه، بَعضیان خودِشانِ ایمان جی وَگِردِنَن، اون روحهای جی که گول زَنَن و آلِشانه تعالیم پیروی کانَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 ولی خِدائه روح، واضح گانه که آخِرین زِمون هائه دِله، بَعضیا شه ره اون روح ها که گول زَندِنه و دِوهائه تعالیمِ، وَقف کاندِنه و ایمونِ جِم بَرگِردِنِنه، Faic an caibideil |
اول تیموتائوس 4:1
64 Iomraidhean Croise
هون وحشی جانِوَر گِرِفتار بَوِه، و وی هَمرا هون دِردِرو پیغَمبر گه هون وحشی جانِوَری پِش نِشونِه ها و معجِزات اَنجام داوِه تا اونانی رِه گول بَزِنِه گه هون وحشی جانِوَری علامتِ قَبول هاکِرد وِنِه و وی مِجَسمِه رِه پَرَسِش کِردِنِه. وِشون هر دِتا، زینِّه زینِّه، تَشی دریاچه ای دِلِه گه گوگِردی هَمرا سوجنِه، دیم بَدا بَوِنِه.
Sanasan