2 «Իսրայէլի որդիները որոշուած ժամանակին թող ընեն զատիկը։
Թագաւորը բոլոր ժողովուրդին պատուիրեց՝ ըսելով. «Ձեր Տէր Աստուծոյն զատիկը կատարեցէք, ինչպէս այս ուխտի գրքին մէջ գրուած է։
Յովսիա Երուսաղէմի մէջ Տէրոջը զատիկը տօնեց ու զատիկը առաջին ամսուան տասնըչորրորդ օրը մորթեցին։
Գերութենէ վերադարձողները առաջին ամսուան տասնըչորրորդ օրը զատիկը ըրին.
Առաջին ամսուան տասնըչորրորդ օրը իրիկուան դէմ Տէրոջը զատիկն է։
Առաջին ամսուան տասնըչորրորդ օրը զատիկ է Տէրոջը։
Այս ամսուան տասնըչորրորդ օրը իրիկուան դէմ պէտք է ընէք զայն՝ որոշուած ժամանակին՝ անոր բոլոր կանոններուն ու անոր բոլոր կարգադրութիւններուն համեմատ»։
Բաղարջակերաց առաջին օրը, երբ զատիկը կը մորթէին, անոր աշակերտները ըսին իրեն. «Ո՞ւր կ’ուզես որ երթանք պատրաստենք՝ որպէս զի զատիկը ուտես»։
Բաղարջակերաց օրը եկաւ, երբ պէտք էր զատիկը մորթել։
Իսրայէլի որդիները Գաղգաղայի մէջ բնակեցան ու ամսուան տասնըչորրորդ օրը՝ իրիկուան դէմ՝ Երիքովի դաշտերուն մէջ զատիկը ըրին։