12 Անկէ մինչեւ առտու բան մը պէտք չէ թողուն եւ անկէ ոսկոր մը պէտք չէ կոտրեն, այլ զատկին բոլոր կանոններուն համեմատ պէտք է ընեն զայն։
Անկէ բան մը չթողուք մինչեւ առտու։ Ինչ որ առտուն մնայ, կրակով այրեցէք։
Տէրը ըսաւ Մովսէսին ու Ահարոնին. «Այս է զատկին կանոնը։ Բնաւ օտարական մը անկէ պիտի չուտէ,
Մէկ տան մէջ պիտի ուտուի ան։ Տունէն դուրս պիտի չհանուի այդ միսը ու անոր ոեւէ ոսկորը պիտի չկոտրէք։
Միսը նոյն գիշերը ուտեն։ Զանիկա կրակի վրայ խորոված՝ բաղարջով ու լեղի խոտերով թող ուտեն։
Քանզի ցորեկը Տէրոջը ամպը խորանին վրայ էր եւ գիշերը անոր վրայ կրակ կար, Իսրայէլի բոլոր ժողովուրդին առջեւ՝ իրենց բոլոր ճամբորդութիւններուն մէջ։
Այս ամսուան տասնըչորրորդ օրը իրիկուան դէմ պէտք է ընէք զայն՝ որոշուած ժամանակին՝ անոր բոլոր կանոններուն ու անոր բոլոր կարգադրութիւններուն համեմատ»։
Վասն զի այս բաները եղան որպէս զի կատարուի այն գրուածը թէ՝ «Անոր մէ՛կ ոսկորը պիտի չկոտրուի»։