Սողոմոն Տէրոջը մատուցուած խաղաղութեան զոհին համար՝ քսանըերկու հազար արջառ ու հարիւր քսան հազար ոչխար զոհ ըրաւ եւ թագաւորն ու բոլոր Իսրայէլի որդիները Տէրոջը տանը նաւակատիքը ըրին։
Այն օրը մեծ զոհեր մատուցանեցին եւ ուրախութիւն ըրին, վասն զի Աստուած մեծ ուրախութիւնով ուրախացուց զանոնք։ Կիները եւ տղաքներն ալ ուրախութիւն ըրին ու Երուսաղէմի ուրախութիւնը մինչեւ հեռու տեղեր լսուեցաւ։
Այն օրը երբ Մովսէս լմնցուց խորանին կարգադրութիւնը եւ զանիկա ու անոր բոլոր անօթները օծեց ու սրբեց եւ սեղանն ու անոր բոլոր գործիքները օծեց ու զանոնք սրբեց,
Եւ խաղաղութեան զոհի համար բոլոր արջառները քսանըչորս զուարակ էին, խոյերը վաթսուն, նոխազները վաթսուն եւ մէկ տարեկան գառները վաթսուն էին։ Այս էր սեղանին նուիրման ողջակէզը՝ անոր օծուելէն յետոյ։
«Այն ատեն ոստիկանները ժողովուրդին խօսելով՝ պիտի ըսեն. ‘Ով որ նոր տուն շիներ է ու անոր նաւակատիքը չէ ըրեր, թող իր տունը դառնայ, չըլլայ թէ պատերազմին մէջ մեռնի եւ ուրիշ մէկը նաւակատիքը ընէ։