Հոն Ահավայի գետին քով ծոմապահութիւն քարոզեցի, որպէս զի խոնարհինք մեր Տէր Աստուծոյն առջեւ ու անկէ յաջող ճամբորդութիւն խնդրենք մեզի ու մեր ընտանիքներուն եւ մեր բոլոր ստացուածքին համար.
Իմ ընդունած ծոմապահութիւնս Ու մարդու մը իր անձը խոնարհեցնելու օրը այսպէ՞ս կ’ըլլայ. Իր գլուխը կնիւնի պէս ծռելով Եւ իր տակ քուրձ ու մոխիր տարածելո՞վ կ’ըլլայ։ Ասիկա ծոմապահութիւն ու Տէրոջը ընդունելի օ՞ր պիտի անուանես։
Եւ այս ձեզի յաւիտենական կանոն ըլլայ, որ եօթներորդ ամսուն, ամսուան տասներորդ օրը ձեր անձերը պէտք է խոնարհեցնէք ու բնաւ գործ մը չգործէք, թէ՛ բնիկը եւ թէ՛ ձեր մէջ գտնուող օտարականը։
«Նաեւ այս եօթներորդ ամսուան տասներորդ օրը քաւութեան օրը ըլլալով՝ սուրբ ժողովի օր ըլլայ ձեզի եւ պէտք է խոնարհեցնէք ձեր հոգիները ու պատարագ մատուցանէք Տէրոջը։
Այս ձեզի հանգստութեան շաբաթ թող ըլլայ եւ ձեր հոգիները պէտք է խոնարհեցնէք։ Ամսուան իններորդ օրուան իրիկունը ձեր շաբաթը պիտի պահէք իրիկուընէ մինչեւ իրիկուն»։
Բայց եթէ անոր այրը իր լսած օրը զանոնք խափանեց, այն ատեն ուխտ ընելու ու խոստումի համար անոր բերնէն ելած բոլոր խօսքերը անվաւեր պիտի ըլլան, քանզի անոր այրը խափանեց զանոնք եւ Տէրը անոր թողութիւն պիտի տայ։