8 Աստուծոյ չանիծածը ի՞նչպէս անիծեմ, Կամ Տէրոջը չնզովածը ի՞նչպէս նզովեմ.
Ինչպէս ճնճղուկը կը պտըտի ու ծիծեռնակը կը թռչի, Այնպէս ալ առանց պատճառի անէծք չի գար։
Ստախօսներուն նշանները պարապը կը հանեմ Եւ գուշակողները կը յիմարացնեմ, Իմաստունները ե՛տ կը դարձնեմ Ու անոնց գիտութիւնը յիմարութեան կը փոխեմ։
Աստուած ըսաւ Բաղաամին. «Ատոնց հետ մի՛ երթար, ժողովուրդը մի՛ անիծեր. վասն զի անիկա օրհնեալ է»։
Ուստի կ’աղաչեմ, եկո՛ւր, ինծի համար անիծէ՛ այս ժողովուրդը. քանզի անիկա ինծմէ զօրաւոր է, թերեւս կարող ըլլամ զանիկա զարնել ու երկրէս վռնտել. վասն զի գիտեմ թէ քու օրհնածդ օրհնեալ է եւ քու անիծածդ՝ անիծեալ»։
Ահա օրհնելու հրաման ստացայ։ Ինք օրհնեց Ու ես չեմ կրնար ջնջել։
Քանզի Յակոբին դէմ կախարդութիւն չըլլար Ու Իսրայէլին դէմ՝ դիւթութիւն։ Յակոբին ու Իսրայէլին վրայով՝ ժամանակին Պիտի ըսուի թէ՝ ‘Աստուած ինչե՜ր ըրաւ’։
Եւ իր առակը սկսաւ ու ըսաւ. «Մովաբի թագաւորը Բաղակ զիս Արամէն՝ Արեւելեան լեռներէն բերաւ՝ ըսելով. ‘Եկո՛ւր, Յակոբը անիծէ՛, Եկո՛ւր, Իսրայէլը նզովէ’։