Ո՛վ Դաւիթի տուն, Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Առտուն իրաւունքով դատաստան տեսէ՛ք ու զրկուածը հարստահարողին ձեռքէն ազատեցէ՛ք, չըլլայ որ ձեր չար գործերուն համար իմ բարկութիւնս կրակի պէս ելլելով բռնկի ու մարող մը չըլլայ»։
Միթէ դուն շատ եղեւնափայտեր հաւաքելովդ՝ ՝ Թագաւո՞ր պիտի ըլլաս։ Չէ՞ որ քու հայրդ կերաւ ու խմեց, Նաեւ իրաւունք ու արդարութիւն ըրաւ, Այն ատեն անոր աղէկ եղաւ։
Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Իրաւունք ու արդարուիթւն ըրէ՛ք։ Զրկուածը հարստահարողին ձեռքէն ազատեցէ՛ք։ Օտարականին, որբին ու որբեւարիին Անիրաւութիւն ու բռնութիւն մի՛ ընէք Եւ այս տեղ անմեղ արիւն մի՛ թափէք։
Աղքատին անիրաւութիւն ընելէն իր ձեռքը ետ քաշէ, վաշխ ու տոկոս չառնէ, իմ դատաստաններս գործադրէ ու իմ օրէնքներուս մէջ քալէ. անիկա իր հօրը անօրէնութեանը համար պիտի չմեռնի, անիկա անշո՛ւշտ պիտի ապրի։
Ասոնք չե՞ն այն խօսքերը, որոնք Տէրը առաջուան մարգարէներուն միջոցով հրատարակեց, երբ Երուսաղէմ ու անոր շրջակայ քաղաքները բնակուած ու հանգիստ էին եւ հարաւային ու դաշտային կողմերը բնակուած էին’»։
Գաղաադի Յաբիսի բնակիչներուն մէջ չորս հարիւր կոյս աղջիկներ գտան, որոնք արուի հետ պառկած չէին ու այր մարդ չէին գիտեր։ Զանոնք Քանանի երկրին մէջ Սելովի բանակը տարին։