Անոնք աղեղ եւ նիզակ կը կրեն, Անոնք անգութ ու անողորմ են։ Անոնց ձայնը ծովու պէս կը գոռայ, Անոնք ձիերու վրայ կը հեծնեն Ու պատերազմիկի պէս Քեզի դէմ կը շարուին, ո՛վ դուստր Սիօնի»։
Այսպէս կ’ըսէ Տէրը այն մարգարէներուն համար, Որոնք իմ ժողովուրդս կը մոլորեցնեն, Իրենց ակռաներովը կը խածնեն, Խաղաղութիւն կը քարոզեն, Անոնց բերանը բան չեն դներ, Բայց անոր դէմ պատերազմ կը հրատարակեն։