4 «Այն օրերը ու այն ժամանակը, կ’ըսէ Տէրը, Իսրայէլին որդիները, իրենք ու Յուդային որդիները, մէկտեղ պիտի գան, Քալելով ու լալով պիտի գան Եւ իրենց Տէր Աստուածը պիտի փնտռէն։
Ու իմ անունովս կոչուած ժողովուրդս եթէ խոնարհին ու աղօթք ընեն ու իմ երեսս խնդրեն եւ իրենց չար ճամբաներէն դառնան, ես ալ երկնքէն պիտի լսեմ ու անոնց մեղքը ներեմ ու անոնց երկիրը պիտի բժշկեմ։
Վասն զի Տէրը պիտի ողորմի Յակոբին Եւ Իսրայէլը նորէն պիտի ընտրէ Ու զանոնք իրենց երկրին վրայ պիտի հանգստացնէ. Օտարազգիները պիտի միանան անոնց Ու Յակոբին տանը պիտի յարին։
Այն ատեն դուն քու ճամբաներդ պիտի յիշես Ու պիտի ամչնաս՝ երբ ընդունիս քեզմէ մեծ եւ քեզմէ պզտիկ քոյրերդ, Երբ զանոնք քեզի աղջիկներու տեղ տամ, Բայց ո՛չ թէ քու ուխտովդ,
Անոր համար Տէր Եհովան այսպէս կ’ըսէ. ‘Հիմա Յակոբը գերութենէ պիտի դարձնեմ ու բոլոր Իսրայէլի տանը պիտի ողորմիմ։ Իմ սուրբ անուանս համար նախանձախնդիր պիտի ըլլամ։
Եւ Յուդայի որդիներն ու Իսրայէլի որդիները մէկտեղ պիտի հաւաքուին ու իրենց վրայ իշխան մը պիտի դնեն ու երկրէն պիտի ելլեն, քանզի Յեզրայէլի օրը մեծ պիտի ըլլայ»։
Դաւիթին տանը վրայ Եւ Երուսաղէմին բնակիչներուն վրայ Շնորհքի եւ աղօթքի հոգին պիտի թափեմ, Եւ անոնք զիրենք խոցողին պիտի նային։ Անոր վրայ մէկ հատիկ զաւակի վրայ ողբալու պէս պիտի ողբան, Անոր վրայ անդրանիկ զաւակի վրայ ցաւելու պէս պիտի ցաւին։