Այս տանը մէջ ինծմէ մեծը չկայ ու բա՛ն մը ինծմէ չարգիլեց՝ քեզմէ զատ, վասն զի դուն անոր կինն ես. ուրեմն ես ի՜նչպէս այս մեծ չարութիւնը ընեմ ու Աստուծոյ դէմ մեղանչեմ»։
Ես քու շնութիւններդ ու վրնջիւններդ Եւ քու լիրբ պոռնկութիւնդ Ու բլուրներու վրայ եւ դաշտի վրայ քու ըրած պղծութիւններդ տեսայ։ Վա՜յ քեզի, ո՛վ Երուսաղէմ. Պիտի չմաքրուի՞ս եւ մինչեւ ե՞րբ»։
Քանզի երկիրը շնացողներով լեցուած է, Եւ անէծքի պատճառով երկիրը սուգ կը բռնէ։ Անմշակ արօտները չորցան, Որովհետեւ անոնք չար ճամբէ կ’ընթանան Եւ անոնց ոյժը ուղղութեան համար չէ։
Վասն զի Իսրայէլի մէջ անզգամութիւն գործեցին եւ իրենց ընկերներուն կիներուն հետ շնութիւն ըրին ու իմ անունովս սուտ խօսեցան, որոնք ես անոնց չհրամայեցի. բայց ես գիտեմ ու վկայ եմ, կ’ըսէ Տէրը’»։
Երանի՜ թէ անապատի մէջ ճամբորդներու իջեւան մը ունենայի, Որպէս զի իմ ժողովուրդս ձգէի ու անոնցմէ հեռանայի. Վասն զի ամէնքը շնացողներ են Ու նենգաւորներու ընկերութիւն են։
«Քու դրացիիդ կնոջ մի՛ ցանկար. քու դրացիիդ տանը կամ անոր արտին կամ անոր ծառային կամ անոր աղախինին կամ անոր եզին կամ անոր իշուն կամ քու դրացիիդ ոեւէ մէկ բանին մի՛ ցանկար»։