10 Բայց ես Եսաւը բոլորովին մերկացուցի, Անոր ծածուկ տեղերը բացի, Այնպէս որ ան չկրցաւ պահուըտիլ։ Անոր զաւակները, անոր եղբայրներն ու անոր դրացիները կորսուեցան Եւ ինք չկայ։
Վասն զի Տէրը կը սիրէ իրաւունքը Եւ իր սուրբերը երեսէ չի ձգեր. Յաւիտեան կը պահուին անոնք, Բայց ամբարիշտներուն սերունդը պիտի կորսուի։
Ու իրիկունները խռովութիւն պիտի գայ Ու առտու չեղած բնաջինջ պիտի ըլլան։ Մեզ յափշտակողներուն բաժինը Ու մեզ կողոպտողներուն վիճակը ասիկա է։
Եւ խաւարի մէջ ծածկուած գանձերը Ու պահուած հարստութիւնները քեզի պիտի տամ, Որպէս զի գիտնաս թէ ե՛ս եմ Տէրը՝ Իսրայէլի Աստուածը՝ որ քեզ անունովդ կը կանչեմ։
Ուստի ես ալ քու քղանցքներդ քու երեսիդ վրայ վերցուցի Ու քու անարգանքդ երեւցաւ։
«Կամ թէ մէկը ծածուկ տեղեր կրնա՞յ պահուիլ, Որ ես զանիկա չտեսնեմ», կ’ըսէ Տէրը։ «Միթէ երկինքն ու երկիրը լեցնողը ես չե՞մ», կ’ըսէ Տէրը։
Քու անօրէնութիւնդ վերջացաւ, ո՛վ Սիօնի աղջիկ, ա՛լ քեզ գերի պիտի չքշեն։ Քու անօրէնութիւնդ պիտի պատժէ, ո՛վ Եդովմի աղջիկ, քու մեղքերդ պիտի յայտնէ։
Թէեւ Կարմեղոսի գլուխը պահուըտին՝ Զանոնք պիտի գտնեմ ու անկէ պիտի առնեմ։ Թէեւ իմ աչքերուս առջեւէն ծովուն յատակը ծածկուին, Հոն օձին պիտի հրամայեմ, որ զանոնք խայթէ։
Եսաւ ինչպէ՜ս քննուեցաւ. Անոր ծածուկ տեղերը խուզարկուեցան։
Քու կտրիճներդ, ո՛վ Թեման, պիտի զարհուրին, Որպէս զի Եսաւին լեռնէն ամէն մարդ սպաննուելով կոտորուի»։
«Մեծը պզտիկին պիտի ծառայէ». ինչպէս գրուած է թէ՝ «Յակոբը սիրեցի, բայց Եսաւը ատեցի»։