44 ‘Վախէն փախչողը գուբը պիտի իյնայ Եւ գուբէն ելլողը որոգայթի մէջ պիտի բռնուի. Քանզի անոր վրայ, Մովաբի վրայ, Անոնց պատուհասի տարին պիտի բերեմ’, կ’ըսէ Տէրը։
«Ահա ես շատ ձկնորսներ բերել պիտի տամ, կ’ըսէ Տէրը, Որ զանոնք որսան։ Անկէ ետքը շատ որսորդներ բերել պիտի տամ, Որ զանոնք ամէն լերան վրայէն Եւ ամէն բլուրի վրայէն Ու վէմերուն ծակերէն որսան։
«Անոր համար անոնց ճամբաները Խաւարի մէջ սահեցնող տեղերու պէս պիտի ըլլան անոնց, Անոնք պիտի սահին ու պիտի իյնան. Վասն զի ես պատուհասի տարին Անոնց վրայ չարիք պիտի բերեմ», կ’ըսէ Տէրը։
Եւ անոր մէջ վարձքով բռնուած զօրքերը գիրցած զուարակներու պէս են. Սակայն անոնք ալ ետ դարձան, մէկտեղ փախան, չկայնեցան. Վասն զի անոնց վրայ՝ անոնց կորստեան օրը Ու անոնց պատուհասի ժամանակը հասաւ։
Միթէ իրենց պղծութիւն ըրած ատենը կ’ամչնա՞ն։ Բնաւ չեն ամչնար Ու պատկառիլ չեն գիտեր։ Անոր համար ինկածներուն մէջ պիտի իյնան»։ «Անոնց այցելութիւն եղած ատենը պիտի գլորին», կ’ըսէ Տէրը։
Պատուհասի օրերը հասան, Հատուցման օրերը հասան, Իսրայէլ պիտի գիտնայ։ Քու անօրէնութեանդ շատութեանը Եւ քու մեծ հակառակութեանդ համար, Մարգարէն՝ անմիտ ու հոգեւոր մարդը խենդ եղաւ։