3 Անոր երիվարներուն սմբակներուն ձայնէն, Անոր կառքերուն շաչիւնէն, Անիւներուն շառաչիւնէն՝ Հայրերը իրենց տղոցը պիտի չնային Իրենց ձեռքերուն թուլնալուն համար,
Անոնք աղեղ ու նիզակ կը կրեն, Անոնք անգութ ու անողորմ են։ Անոնց ձայնը ծովու պէս կը գոռայ Եւ անոնք ձիերու վրայ կը հեծնեն Ու պատերազմող մարդու պէս Քեզի դէմ կը շարուին, ո՛վ Բաբելոնի աղջիկ։
«Անոր ձիերուն փռնչիւնը Դանէն լսուեցաւ. Անոր երիվարներուն խրխնջիւնէն Բոլոր երկիրը շարժեցաւ։ Վասն զի պիտի գան ու երկիրը եւ անոր լիութիւնը, Քաղաքն ու անոր բնակիչները պիտի ուտեն»։
Անոնք զէնքերով, կառքերով ու անիւներով ու ժողովուրդներու բազմութիւնով քու վրադ պիտի գան եւ ամէն կողմէ քեզի դէմ վահան, ասպար ու սաղաւարտ պիտի դնեն եւ դատը անոնց ձեռքը պիտի տամ ու քեզ իրենց օրէնքներովը պիտի դատեն։