Անոր համար Տէր Եհովան այսպէս կ’ըսէ. «Ահա ես Սիօնի մէջ վէմ մը կը դնեմ իբրեւ հիմ. Ընտիր վէմ՝ պատուական անկիւն, հաստատուն հիմ. ‘Ով որ հաւատայ անոր, պիտի չարտորայ փախչելու’։
Բայց Տէրը պիտի սպասէ, որպէս զի ձեզի գթութիւն ընէ Ու պիտի բարձրանայ, որպէս զի ձեզի ողորմի. Քանզի Տէրը արդար Աստուած մըն է։ Երանի՜ այն ամենուն, որ անոր կը սպասեն։
Այն խօսքը, որ Տէրը Երեմիային ըսաւ, Նաբուզարդան դահճապետին զանիկա Ռամայէն արձակելէն ետքը (երբ Բաբելոն տարուող Երուսաղէմի ու Յուդայի բոլոր գերիներուն մէջ զանիկա ալ շղթաներով կապած առեր էր)։
Քանզի տեսիլքը որոշուած ժամանակի համար է, Բայց դէպի վախճանը կ’արտորայ եւ սուտ պիտի չելլէ. Եթէ ուշանայ՝ անոր սպասէ, Քանզի անշուշտ պիտի գայ, ետ պիտի չմնայ։