Ի՜նչ գեղեցիկ են լեռներուն վրայ անոր ոտքերը, Որ աւետիս կը բերէ, խաղաղութիւն կը քարոզէ, Բարութեան աւետիս կը բերէ, փրկութիւն կը քարոզէ Ու Սիօնին կ’ըսէ՝ «Քու Աստուածդ կը թագաւորէ»։
«Անոր ձիերուն փռնչիւնը Դանէն լսուեցաւ. Անոր երիվարներուն խրխնջիւնէն Բոլոր երկիրը շարժեցաւ։ Վասն զի պիտի գան ու երկիրը եւ անոր լիութիւնը, Քաղաքն ու անոր բնակիչները պիտի ուտեն»։
Յեսու անոնց ըսաւ. «Եթէ դուն բազմաթիւ ժողովուրդ ես, անտառը ելի՛ր ու զանիկա կտրէ՛ եւ Փերեզացիներուն ու Ռափայիններուն երկրին մէջ քեզի տեղ ըրէ, եթէ Եփրեմին լեռը քեզի նեղ կու գայ»։