Եւ հիմա զօրքերու Տէր Աստուածը այսպէս կ’ըսէ. ‘Ինչո՞ւ համար դուք ձեր հոգիին դէմ այս մեծ չարութիւնը կը գործէք, որ Յուդայի մէջէն այր մարդն ու կինը, տղան ու կաթնկեր մանուկը կորսնցնէք, այնպէս որ ձեզի մնացորդ մը չմնայ.
«Անոր ձիերուն փռնչիւնը Դանէն լսուեցաւ. Անոր երիվարներուն խրխնջիւնէն Բոլոր երկիրը շարժեցաւ։ Վասն զի պիտի գան ու երկիրը եւ անոր լիութիւնը, Քաղաքն ու անոր բնակիչները պիտի ուտեն»։
Այն ատեն դուն քու ճամբաներդ պիտի յիշես Ու պիտի ամչնաս՝ երբ ընդունիս քեզմէ մեծ եւ քեզմէ պզտիկ քոյրերդ, Երբ զանոնք քեզի աղջիկներու տեղ տամ, Բայց ո՛չ թէ քու ուխտովդ,
Որպէս զի յիշես ու ամչնաս Եւ ամչնալուդ պատճառով այլեւս բերանդ չբանաս։ Այն ատեն ես ալ Քու ըրած բոլոր գործերուդ համար Քեզի քաւութիւն պիտի ընեմ», կ’ըսէ Տէր Եհովան։
Իսրայէլը անապատի մէջ եղող խաղողի պէս գտայ Եւ ձեր հայրերը թզենիին կանխահաս պտուղին պէս տեսայ, Սակայն անոնք Բելփեգովր մտան Ու իրենց անձը ամօթալից գործերու նուիրեցին Եւ իրենց սիրած բանին պէս իրենք ալ զզուելի եղան։