9 Երբ մարգարէ մը խաղաղութիւն կը մարգարէանայ ու այն մարգարէին խօսքը կը կատարուի, այն ատեն կը հասկցուի թէ անիկա ճշմարտապէս Տէրոջմէ ղրկուած մարգարէ մըն է’»։
Իմ ծառայիս խօսքը կը հաստատեմ Եւ դեսպաններուս խորհուրդը կը կատարեմ։ Ե՛ս եմ, որ Երուսաղէմի համար կ’ըսեմ, թէ ‘Պիտի բնակուի’ Ու Յուդայի քաղաքներուն համար՝ թէ ‘Պիտի շինուին Ու անոր աւերակները պիտի վերաշինեմ’։
Ու ես ըսի. «Աւա՜ղ, ո՛վ Տէր Եհովա, Ահա մարգարէները անոնց կ’ըսեն. ‘Սուր պիտի չտեսնէք Ու ձեր մէջ սով պիտի չըլլայ, Հապա ձեզի այս տեղ խաղաղութիւն պիտի տամ’»։
Այն ատեն ըսի. «Աւա՜ղ, ո՛վ Տէր Եհովա, Արդարեւ դուն այս ժողովուրդը ու Երուսաղէմը խաբելով խաբեցիր՝ ըսելով. ‘Ձեզի խաղաղութիւն պիտի ըլլայ’. Մինչդեռ սուրը մինչեւ անոնց հոգին հասաւ»։
Եթէ մարգարէ մը Տէրոջը անունովը բան մը ըսէ ու երբ այն բանը իրօք չկատարուի, ըսել է Տէրոջը խօսքը չէր, այլ մարգարէն յանդգնութեամբ ըսեր է։ Անկէ մի՛ վախնար»։