Քու ծառաներուդ ձեռքով Տէրը նախատելով՝ ըսիր, Իմ կառքերուս շատութիւնովը լեռներուն բարձրերը, Լիբանանի քովերը ելայ Ու անոր բարձր եղեւինները Եւ ընտիր մայրիները պիտի կտրեմ՝ ՝ Ու անոր խիստ բարձր ծայրը, Անոր Կարմեղոսի անտառը պիտի մտնեմ՝ ՝։
«Ահա ես ձեր վրայ հեռուէն ազգ մը կը բերեմ, Ո՛վ Իսրայէլի տուն, կ’ըսէ Տէրը. Անիկա զօրաւոր ազգ է, Անիկա հին ազգ է, Այնպիսի ազգ մըն է, որուն լեզուն չես գիտեր Ու խօսածը չես հասկնար։