Վասն զի տեսնելով օղակը եւ իր քրոջը ձեռքերուն վրայի ապարանջանները ու լսելով իր քրոջը Ռեբեկային խօսքերը, որ կ’ըսէր թէ ‘Այն մարդը այսպէս խօսեցաւ ինծի’, մարդուն եկաւ եւ ահա անիկա ուղտերուն քով աղբիւրին մօտ կայներ էր։
Քանի որ դուն քու փրկութեանդ Աստուածը մոռցար Եւ քու զօրութեանդ Վէմը չյիշեցիր, Անոր համար հաճելի տունկեր պիտի տնկես Եւ օտար երկրէ բերուած տունկեր պիտի տնկես։
Ես Տէրոջմով մեծապէս պիտի ցնծամ Ու իմ հոգիս իմ Աստուծմովս պիտի ուրախանայ. Քանզի ինծի փրկութեան հանդերձներ հագցուց, Զիս արդարութեան պատմուճանով ծածկեց Փեսայի պէս, որ իրեն փառաւոր խոյրը կը դնէ Ու հարսի պէս, որ իր զարդերովը կը զարդարուի։
Այս չար ժողովուրդը, Որ իմ խօսքերս լսել չեն ուզեր Ու իրենց սրտին կամակորութիւնովը կը քալեն, Օտար աստուածներու ետեւէ կ’երթան Անոնց ծառայութիւն ընելու եւ անոնց երկրպագութիւն ընելու համար՝ Այդ անպիտան գօտիին պէս պիտի ըլլան։
Բայց իմ ժողովուրդս զիս մոռցաւ։ Ունայնութիւններու խունկ ծխեցին։ Անոնք իրենց քալած հին ճամբաներուն մէջ մոլորեցան Եւ ուրիշ շաւիղներէ, զարտուղի ճամբաներէ քալեցին։
Քու մէջդ արիւն թափելու համար կաշառք առին, վաշխ ու տոկոս առիր եւ բռնութիւն ընելով քու դրացիներէդ բան վաստկեցար ագահութեամբ ու զիս մոռցար», կ’ըսէ Տէր Եհովան։
Քանզի Իսրայէլ իր Ստեղծողը մոռցաւ ու մեհեաններ շինեց։ Յուդա պարսպապատ քաղաքները շատցուց. Բայց ես անոր քաղաքներուն վրայ կրակ պիտի թափեմ, Որը անոր ամրոցները պիտի այրէ։