Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




ԵՐԵՄԵԱՅ 2:27 - Western Armenian Bible 1853

27 Որոնք փայտին կ’ըսեն. ‘Դուն իմ հայրս ես’ Ու քարին՝ ‘Դուն զիս ծնար’, Քանզի ինծի կռնակ դարձուցին եւ ո՛չ թէ՝ երես. Բայց իրենց ձախորդութեան ժամանակը կ’ըսեն. ‘Ելի՛ր ու մեզ ազատէ՛’։

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




ԵՐԵՄԵԱՅ 2:27
23 Iomraidhean Croise  

Քանզի մեր հայրերը ապստամբեցան ու մեր Տէր Աստուծոյն առջեւ չարութիւն ըրին ու զանիկա թողուցին եւ իրենց երեսը Տէրոջը խորանէն դարձուցին ու արհամարհեցին զանիկա՝ ՝.


Ո՛վ Տէր, նեղութեան մէջ քեզ փնտռեցին, Քու պատիժդ անոնց վրայ եղած ատեն աղաչանք ըրին՝ ՝։


Բայց անոնք բոլորովին անբան ու անմիտ են. Անոնց կրօնքը ունայնութեան վարդապետութիւն է, փայտ է։


Որպէս թէ արեւելեան հովով՝ Զանոնք թշնամիին առջեւ պիտի ցրուեմ, Անոնց թշուառութեան օրը Անոնց կռնակ պիտի ցուցնեմ եւ ո՛չ թէ՝ երես»։


Անապատի վարժուած վայրենի էշը, Որ իր ցանկութիւնովը հովը կը հոտոտէ, Իր ցանկութենէն ո՞վ կրնայ ետ դարձնել. Բոլոր զանիկա փնտռողները չեն յոգնիր, Իր ամսուան մէջ կը գտնեն զինք։


Ո՛վ Լիբանանի մէջ բնակող Ու եղեւիններու մէջ բոյն ունեցող, Երբ քեզի ծննդական կնոջ երկունքին պէս ցաւեր գան, Որչա՜փ ողորմելի պիտի ըըլաս»։


Անիկա իր շնութեան լրբութիւնովը երկիրը պղծեց, Քանզի քարի ու փայտի հետ շնութիւն ըրաւ։


Վա՜յ, քանզի անիկա մեծ օր է, անոր պէս չկայ։ Անիկա Յակոբին նեղութեան ժամանակ պիտի ըլլայ, Բայց անկէ պիտի ազատի։


Եւ ինծի կռնակ դարձուցին եւ ո՛չ թէ՝ երես։ Թէեւ անոնց սորվեցուցի՝ կանուխ ելլելով ու սորվեցնելով՝ բայց անոնք մտիկ չըրին, որ խրատ ընդունին.


Սեդեկիա թագաւորը Սեղեմիային որդին Յուքաղը ու Մաասիային որդին Սոփոնիա քահանան Երեմիա մարգարէին ղրկեց՝ ըսելով. «Շնորհք ըրէ՛, մեզի համար մեր Տէր Աստուծոյն աղօթք ըրէ՛»։


Երեմիա մարգարէին ըսաւ. «Մեր խնդրանքները քու առջեւդ ընդունելի ըլլան ու մեզի համար, այսինքն այս բոլոր մնացորդներուն համար, քու Տէր Աստուծոյդ աղօթք ըրէ՛. վասն զի շատ քիչ մնացինք, ինչպէս աչքերդ մեզ կը տեսնեն


Անոր համար Տէր Եհովան այսպէս կ’ըսէ. ‘Զիս մոռնալուդ ու կռնակիդ ետեւը նետելուդ համար, դուն ալ քու պղծութիւնդ ու պոռնկութիւններդ պիտի կրես’»։


Զիս Տէրոջը տանը ներքին գաւիթը տարաւ։ Տէրոջը տաճարին դուռը, սրահին ու սեղանին մէջտեղ, քսանըհինգ մարդ կար։ Անոնք կռնակնին Տէրոջը տաճարին դարձուցեր էին ու երեսնին դէպի արեւելք ու արեւուն երկրպագութիւն կ’ընէին։


Ո՛վ Տէր, քեզի կը վայլէ արդարութիւն ու մեզի՝ երեսի ամօթ (ինչպէս այսօր եղաւ), Յուդայի մարդոց, Երուսաղէմի բնակիչներուն ու բոլոր մերձաւոր ու հեռաւոր Իսրայելացիներուն, այն բոլոր երկիրներուն մէջ, ուր զանոնք քշեցիր անոնց քեզի դէմ ըրած յանցանքին համար։


Իմ ժողովուրդս իր փայտին կը հարցնէ Ու իր ցուպը իրեն կ’իմացնէ. Քանզի պոռնկութեան ոգին զանոնք գլխէ հանեց Ու իրենց Աստուածը լքելով պոռնկացան։


Ես կրկին իմ տեղս պիտի դառնամ, Մինչեւ անոնք իրենց յանցաւոր ըլլալը խոստովանին ու իմ երեսս փնտռեն։ Երբ նեղութեան մէջ փութով զիս փնտռեն ու ըսեն.


Երբ անոնք իրենց անկողիններուն վրայ կ’ողբային, Իրենց սրտովը ինծի չաղաղակեցին։ Անոնք ցորենի ու գինիի համար կը հաւաքուին Ու ինծի դէմ կ’ապստամբին։


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan