20 «Վասն զի քու լուծդ շատոնցմէ կոտրեցի, Քու կապանքներդ փրցուցի Ու դուն ըսիր. ‘Օրինազանց պիտի չըլլամ’. Սակայն ամէն բան բարձր բլուրի վրայ Եւ ամէն կանանչ ծառի տակ Ծռեցար՝ պոռնկութիւն ըրիր։
Ու Յերոբովամ ութերորդ ամսուան տասնըհինգերորդ օրը, Յուդայի մէջ պահուած տօնին պէս սահմանեց ու սեղանին վրայ զոհեր մատուցանեց։ Բեթէլի մէջ այսպէս ըրաւ ու իր շինած հորթերուն զոհեր մատուցանեց եւ բարձր տեղերուն համար նշանակած քուրմերը Բեթէլի մէջ դրաւ։
Մովսէս եկաւ ու Տէրոջը բոլոր խօսքերը եւ բոլոր կարգադրութիւնը պատմեց ժողովուրդին։ Բոլոր ժողովուրդը միաձայն պատասխան տուին ու ըսին. «Տէրոջը ըսած բոլոր խօսքերը պիտի կատարենք»։
Եւ զանոնք Եգիպտացիներուն ձեռքէն ազատելու եւ զանոնք այն երկրէն աղէկ ու լայնարձակ երկիր մը, կաթ ու մեղր բղխող երկիր մը, Քանանացիներու եւ Քետացիներու եւ Ամօրհացիներու եւ Փերեզացիներու եւ Խեւացիներու ու Յեբուսացիներու տեղը, տանելու եկայ։
Ես քու շնութիւններդ ու վրնջիւններդ Եւ քու լիրբ պոռնկութիւնդ Ու բլուրներու վրայ եւ դաշտի վրայ քու ըրած պղծութիւններդ տեսայ։ Վա՜յ քեզի, ո՛վ Երուսաղէմ. Պիտի չմաքրուի՞ս եւ մինչեւ ե՞րբ»։
Ո՛վ ազգ, Տէրոջը խօսքին նայէ. Միթէ ես անապա՞տ եղայ Իսրայէլի, Կամ մութ երկի՞ր մը։ Իմ ժողովուրդս ինչո՞ւ կըսէ. ‘Մենք ինքնագլուխ կը պտըտինք, Անգամ մըն ալ քեզի պիտի չգանք’»։
Միայն թէ քու ունայնութիւնդ ճանչցիր, Որ քու Տէր Աստուծոյդ դէմ ապստամբեցար։ Եւ ամէն կանանչ ծառի տակ Քու ճամբաներդ օտարներուն տարածեցիր Ու իմ խօսքիս հնազանդութիւն չըրիր’, կ’ըսէ Տէրը։
Ես մեծերուն պիտի երթամ Եւ անոնց հետ պիտի խօսիմ, Վասն զի անոնք Տէրոջը ճամբան Եւ իրենց Աստուծոյն օրէնքը գիտեն»։ Բայց ահա անոնք ալ լուծը կոտրեցին, Կապերը փրցուցին։
Քու տուներդ կրակով պիտի այրեն, Շատ կիներու առջեւ քու վրադ դատաստանական վճիռներ պիտի գործադրեն. Քեզ պոռնկութիւն ընելէ պիտի դադրեցնեմ Ու անգամ մըն ալ վարձք պիտի չտաս։
Վասն զի երբ զանոնք տարի այն երկիրը, որ անոնց տալու համար ձեռքս վերցուցեր էի, ամէն բարձր բլուր ու ամէն տերեւախիտ ծառ տեսնելով՝ իրենց զոհերը հոն մատուցանեցին, իրենց գրգռիչ ընծաները հոն ներկայացուցին, իրենց անուշահոտ խունկերը հոն ծխեցին եւ իրենց ըմպելի նուէրները հոն մատուցանեցին»։
Ովսէէի միջոցով եղած Տէրոջը խօսքին սկիզբը։ Տէրը ըսաւ Ովսէէին. «Գնա՛, քեզի պոռնկութեան կին մը ու պոռնկութեան տղաքներ ա՛ռ, քանզի երկիրը Տէրոջմէ խոտորելով՝ խիստ շատ պոռնկացաւ»։
Անոնց մայրը պոռնկութիւն ըրաւ, Զանոնք յղացողը խայտառակութիւն գործեց։ Վասն զի ըսաւ. «Իմ տարփածուներուս ետեւէն երթամ, Որոնք իմ հացս ու ջուրս, բուրդս ու քթանս, Իւղս ու խմելիքներս ինծի կու տան»։
Լեռներուն գլուխները զոհ կը մատուցանեն, Բլուրներուն վրայ՝ կաղնիի, կաղամախի ու բեւեկնիի տակ, Անոնց հովանիին հաճելի ըլլալուն համար, խունկ կը ծխեն. Անոր համար ձեր աղջիկները պոռնկութիւն պիտի ընեն Ու ձեր հարսերը շնութիւն պիտի ընեն։
Ես եմ Տէրը՝ ձեր Աստուածը, որ ձեզ Եգիպտացիներուն երկրէն հանեցի, որպէս զի անոնց ծառայ չըլլաք ու ձեր լուծին կապերը խորտակեցի եւ ձեզ բարձրագլուխ քալեցուցի։
Այն բոլոր տեղերը, ուր պարտուած ազգերը՝ բարձր լեռներու վրայ, բլուրներու վրայ ու ամէն տերեւալից ծառերու տակ՝ իրենց աստուածները պաշտեր են, բոլորովին պէտք է կործանէք,
Կամ թէ Աստուած մէկ ազգը միւս ազգերուն մէջէն իրեն առա՞ծ է՝ փորձերով, հրաշքներով, զարմանալի գործերով, պատերազմով, զօրաւոր ձեռքով ու բարձր բազուկով եւ մեծ արհաւիրքներով, ինչպէս ձեր Տէր Աստուածը Եգիպտոսի մէջ ձեզի համար այս բոլոր բաները ըրաւ ձեր աչքերուն առջեւ։
Եօթը սկաւառակներ ունեցող եօթը հրեշտակներէն մէկը եկաւ ու ինծի հետ խօսեցաւ՝ ըսելով. «Եկո՛ւր ու քեզի ցուցնեմ այն մեծ պոռնիկին դատաստանը, որ շատ ջուրերու վրայ կը նստի.
Եւ Իսրայէլի որդիները նորէն Տէրոջը առջեւ չարութիւն ըրին ու Բահաղիմը եւ Աստարովթը ու Ասորիներու աստուածները եւ Սիդոնի աստուածները ու Մովաբի աստուածները եւ Ամմոնի որդիներուն աստուածները ու Փղշտացիներու աստուածները պաշտեցին եւ Տէրը թողուցին ու անոր ծառայութիւն չըրին։
Եւ Տէրոջը աղաղակելով՝ ըսին. ‘Մենք մեղք գործեցինք, քանզի Տէրը թողուցինք եւ Բահաղիմին ու Աստարովթին ծառայութիւն ըրինք։ Հիմա մեզ մեր թշնամիներուն ձեռքէն ազատէ ու քեզի պիտի ծառայենք’։