Անոնց պիտի ըսեն. ‘Վասն զի անոնք իրենց Տէր Աստուածը թողուցին, որ անոնց հայրերը Եգիպտոսի երկրէն հաներ էր եւ ուրիշ աստուածներու յարեցան եւ անոնց երկրպագութիւն ու ծառայութիւն ըրին. այս պատճառով Տէրը անոնց վրայ այս բոլոր չարիքները բերաւ’»։
Վերջապէս իր երեսը դէպի կղզիները պիտի դարձնէ ու անոնցմէ շատերը պիտի առնէ, բայց իշխան մը անոր նախատինքը պիտի դադրեցնէ ու ասկէ զատ անոր նախատինքը անոր վրայ պիտի դարձնէ։
Քանզի Կիտացիներու նաւերը անոր դէմ պիտի երթան եւ անիկա պիտի թուլնայ ու դառնալով սուրբ ուխտին դէմ պիտի ելլէ, պիտի դառնայ ու սուրբ ուխտը մերժողներուն մտիկ պիտի ընէ։
Եւ ամէն տեսնողները կ’ըսէին թէ Իսրայէլի որդիներուն Եգիպտոսի երկրէն ելած օրէն մինչեւ այսօր այսպիսի բան մը ո՛չ եղեր է, ո՛չ ալ տեսնուեր է։ Ասոր վրայ մտածեցէ՛ք, խորհուրդ ըրէ՛ք ու խօսեցէք։