9 Պաշարման ատենը այն նեղութեանը մէջ, որով անոնց թշնամիները եւ անոնց հոգին փնտռողները զանոնք պիտի նեղեն, իրենց տղոցը ու աղջիկներուն միսը պիտի կերցնեմ անոնց ու իրարու միս պիտի ուտեն’»։
Եւ զանոնք իրարու զարնելով պիտի կոտրտեմ, Հայրերը տղոցը հետ մէկտեղ կ’ըսէ Տէրը Եւ անոնց պիտի չգթամ ու պիտի չխնայեմ Եւ առանց ողորմելու զանոնք բնաջինջ պիտի ընեմ’։
«Ո՛վ տէր իմ թագաւոր, այս մարդիկը սխալ ըրին Երեմիա մարգարէն գուբը նետելով. քանզի քաղաքին մէջ ա՛լ հաց չգտնուելուն համար՝ անիկա հոն անօթութենէն պիտի մեռնի՝ ՝»։
Տե՛ս, ո՛վ Տէր ու նայէ՛, որո՞ւ այսպէս ըրիր. Միթէ կիները իրենց պտուղը՝ իրենց գրկած տղաքները՝ պիտի ուտե՞ն. Քահանան ու մարգարէն Տէրոջը սրբարանին մէջ պիտի սպաննուի՞ն։
Անոր համար քու հայրերդ իրենց տղաքը պիտի ուտեն ու տղաքը իրենց հայրերը պիտի ուտեն։ Քեզի դէմ տրուած վճիռները պիտի գործադրեմ ու քու բոլոր վերապրողներդ ամէն հովի պիտի ցրուեմ’։