Բայց ես Եսաւը բոլորովին մերկացուցի, Անոր ծածուկ տեղերը բացի, Այնպէս որ ան չկրցաւ պահուըտիլ։ Անոր զաւակները, անոր եղբայրներն ու անոր դրացիները կորսուեցան Եւ ինք չկայ։
Երուսաղէմ ծանր մեղք գործեց, անոր համար պիղծ սեպուեցաւ՝ ՝. Զանիկա պատուողները զանիկա անարգեցին, վասն զի անոր մերկութիւնը տեսան։ Անիկա ալ հառաչեց ու ետ դարձաւ։
Անոր համար ահա ես պիտի հաւաքեմ քու բոլոր հոմանիներդ, Որոնց դուն հաճոյ եղար, Բոլոր անոնք, որ սիրեցիր ու բոլոր անոնք, որ ատեցիր. Զանոնք ամէն կողմէ քու վրադ պիտի հաւաքեմ, Քու մերկութիւնդ անոնց պիտի բանամ Եւ անոնք քու մերկութիւնդ պիտի տեսնեն։
Անոնք քեզի հետ ատելութեամբ պիտի վարուին ու քու բոլոր վաստակդ պիտի առնեն եւ քեզ մերկ ու անծածկոյթ պիտի թողուն ու քու պոռնկութիւններուդ մերկութիւնը, քու ամբարշտութիւնդ ու պոռնկութիւնդ պիտի յայտնուին։
Պիտի աւերեմ անոր որթատունկերն ու թզենիները, Որոնց համար կ’ըսէր թէ ‘Ասոնք տարփածուներուս ինծի տուած պարգեւներն են’, Եւ անտառի պիտի դարձնեմ զանոնք Ու դաշտի գազանները պիտի ուտեն զանոնք։