Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




ԵՐԵՄԵԱՅ 12:4 - Western Armenian Bible 1853

4 Մինչեւ ե՞րբ երկիրը սուգ պիտի բռնէ Իր բնակիչներուն չարութեանը համար Ու բոլոր դաշտին խոտը պիտի չորնայ։ Անասուններն ու թռչունները հեռացան, Վասն զի ըսին. «Անիկա մեր վախճանը պիտի չտեսնէ»։

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




ԵՐԵՄԵԱՅ 12:4
22 Iomraidhean Croise  

Ու պտղաբեր երկիրը՝ աղի երկրի, Անոր բնակիչներուն չարութեանը համար։


Այս բաները ըրիր ու ես լռեցի. Կարծեցիր թէ ես բոլորովին քեզի կը նմանիմ, Բայց քեզ պիտի յանդիմանեմ Ու աչքերուդ առջեւ պիտի շարեմ քու ըրածներդ։


Երկիրը սուգ կը բռնէ ու կը մարի, Աշխարհը կը նուաղի ու կը մարի, Երկրին ժողովուրդին մեծերը կը նուաղին։


Այս պատճառով նզովուեցաւ երկիրը Ու անոր մէջ բնակողները իրենց յանցանքին պատիժը կրեցին, Որուն համար երկրին բնակիչները այրեցան Ու քիչ մարդիկ մնացին։


Զանիկա ամայութեան դարձուցին, Որը ամայի ըլլալով իմ առջեւս սուգ բռնեց։ Բոլոր երկիրը ամայացաւ, Քանզի մարդ մը չկայ, որ այս բաներուն մասին մտածէ։


«Յուդան սուգ կը բռնէ Եւ անոր դռները կը նուաղին։ Անոնք գետնի վրայ տրտում կը նստին, Երուսաղէմին աղաղակը բարձրացաւ։


Քանզի երկիրը շնացողներով լեցուած է, Եւ անէծքի պատճառով երկիրը սուգ կը բռնէ։ Անմշակ արօտները չորցան, Որովհետեւ անոնք չար ճամբէ կ’ընթանան Եւ անոնց ոյժը ուղղութեան համար չէ։


Նայեցայ եւ ահա մարդ չկար Ու երկնքին բոլոր թռչունները փախած էին։


Ասոր վրայ երկիրը սուգ պիտի բռնէ Ու վերէն երկինքը պիտի խաւարի. Վասն զի խօսեցայ, որոշեցի Եւ պիտի չզղջամ ու անկէ ետ պիտի չդառնամ»։


Մարգարէները հովի պէս են Ու անոնց բերանը Տէրոջը խօսքը չկայ. Անոնց այնպէս պիտի ըլլայ’»։


Մարգարէները ստութեամբ մարգարէութիւն կ’ընեն, Քահանաները անոնց ձեռքով կ’իշխեն։ Իմ ժողովուրդս այսպէս կ’ախորժի, Բայց ի՞նչ պիտի ընէք, երբ ասոնց վախճանը հասնի։


Անոր համար այսպէս կ’ըսէ Տէր Եհովան. «Ահա իմ բարկութիւնս ու սրտմտութիւնս Այս տեղին վրայ պիտի թափին՝ Մարդու վրայ եւ անասունի վրայ Ու դաշտի ծառերուն վրայ Ու երկրի պտուղներուն վրայ՝ Եւ պիտի բռնկի ու պիտի չմարի»։


«Լեռներուն համար լաց ու ողբ Եւ անապատի արօտներուն համար կոծ պիտի ընեմ. Վասն զի այրեցան, անկէ մարդ չ՛անցնիր Ու խաշինքներու ձայն չի լսուիր. Օդին թռչուններէն մինչեւ անասունները փախան, գացին։


«Միթէ այս բաներուն համար անոնք պիտի չպատժե՞մ, կ’ըսէ Տէրը, Կամ այսպիսի ազգէ մը իմ հոգիս վրէժ պիտի չառնէ՞»։


Անոր համար երկիրը սուգ պիտի բռնէ Ու անոր բոլոր բնակիչները Դաշտի գազաններուն ու երկնքի թռչուններուն հետ պիտի նուաղին Ու ծովու ձուկերն ալ պիտի սպառին։


Ի՜նչպէս կը հեծեծեն անասունները. Արջառներուն նախիրները աստանդական կը պտըտին, Քանզի անոնց համար արօտ չկայ։ Ոչխարներուն հօտերն ալ կորսուեցան։


Ու ըսաւ. «Տէրը Սիօնէն պիտի աղաղակէ Ու Երուսաղէմէն իր ձայնը պիտի տայ։ Հովիւներուն արօտները սուգ պիտի բռնեն եւ Կարմեղոսին գլուխը պիտի չորնայ»։


Թէեւ թզենին ընձիւղ չտայ, Որթատունկերուն վրայ պտուղ չըլլայ, Ձիթենիին բերքը ստէ, Արտերը կերակուր չտան, Փարախէն ոչխարը պակսի, Գոմերուն մէջ արջառ չըլլայ,


Տէրոջը հրեշտակը ըսաւ. «Ո՛վ զօրքերու Տէր, մինչեւ ե՞րբ պիտի չողորմիս Երուսաղէմի եւ Յուդայի քաղաքներուն, որոնց եօթանասուն տարիէ ի վեր բարկացած ես»։


Քանզի գիտենք թէ բոլոր ստեղծուածները մինչեւ հիմա մէկտեղ կը հառաչեն ու ծնանելու ցաւ կը քաշեն։


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan