Ինչո՞ւ ձեր ստակը կը վատնէք ոչ թէ հացի համար Եւ ձեր վաստակը՝ այնպիսի բանի համար, որ չի կշտացներ. Ուշադրութեամբ ինծի մտիկ ըրէ՛ք, որպէս զի բարիքներ ուտէք Ու ձեր հոգին պարարտութեամբ զուարճանայ։
Ես ալ ձեզի այդպէս պիտի ընեմ՝ այսինքն ձեր վրայ աչք փճացնող եւ սիրտ մարեցնող վախ, ծիւրական ախտ ու հրատագնապ տենդ պիտի ղրկեմ եւ ձեր սերմը պարապ տեղ պիտի սերմանէք. վասն զի ձեր թշնամիները պիտի ուտեն զայն.
Շատ ցանեցիք, բայց քիչ բերիք։ Կերաք, բայց չկշտացաք։ Խմեցիք, բայց ծարաւնիդ չանցուցիք։ Հագուեցաք, բայց չտաքցաք Ու վարձքով բանողը ծակ քսակի համար կը վաստկի»։
Շատին սպասեցիք, բայց քիչը եկաւ. Երբ ձեր տուները բերիք, անոնց վրայ փչեցի։ Ինչո՞ւ համար» կ’ըսէ զօրքերու Տէրը։ «Իմ տանս համար, որ աւերակ է, Մինչ ձեզմէ ամէն մէկը իր տունով կը զբաղի։