ԵՐԵՄԵԱՅ 10:21 - Western Armenian Bible 1853

²¹ Վասն զի հովիւները յիմարացան Եւ Տէրը չխնդրեցին. Անոր համար յաջողութիւն չգտան Ու անոնց բոլոր հօտը ցրուեցաւ։

ԵՐԵՄԵԱՅ 10:21 Iomraidhean Croise

ԵՐԵՄԵԱՅ 10:14

Ամէն մարդ գիտութենէն զրկուած՝ անասուն դարձաւ. Ամէն ոսկերիչ իր քանդակած կուռքին պատճառով ամչցաւ, Վասն զի ձուլուած կուռքը ստութիւն է։ Անոնք հոգի չունին,

ԵՐԵՄԵԱՅ 10:8

Բայց անոնք բոլորովին անբան ու անմիտ են. Անոնց կրօնքը ունայնութեան վարդապետութիւն է, փայտ է։

ԵՐԵՄԵԱՅ 12:10

Շատ հովիւներ իմ այգիս աւերեցին, Իմ բաժինս ոտնակոխ ըրին Եւ իմ ցանկալի վիճակս ամայի անապատի դարձուցին։

ԵՐԵՄԵԱՅ 2:8

Քահանաները չըսին թէ ‘Տէրը ո՞ւր է’ Ու օրէնքի վարդապետները զիս չճանչցան Եւ հովիւները ինծի դէմ ապստամբեցան։ Մարգարէները Բահաղով մարգարէութիւն ըրին Եւ անօգուտ բաներու ետեւէ գացին»։

ԵՐԵՄԵԱՅ 22:30

Տէրը այսպէս կ’ըսէ. «Այս մարդը իբր անզաւակ գրեցէք, Մարդ մը, որ իր օրերուն մէջ յաջողութիւն պիտի չգտնէ, Քանզի անոր սերունդէն ոեւէ մէկը յաջողութիւն պիտի չգտնէ, Որ Դաւիթին աթոռին վրայ նստի Եւ Յուդայի վրայ թագաւորութիւն ընէ»։

ԵՐԵՄԵԱՅ 49:32

Եւ անոնց ուղտերը պիտի կողոպտուին Ու անոնց խաշինքներուն բազմութիւնը պիտի յափշտակուի Եւ իրենց մօրուքին ծայրը կտրողները ամէն հովի պիտի ցրուեմ Ու անոնց կործանումը ամէն կողմէ պիտի բերեմ, կ’ըսէ Տէրը

ԵՐԵՄԵԱՅ 5:31

Մարգարէները ստութեամբ մարգարէութիւն կ’ընեն, Քահանաները անոնց ձեռքով կ’իշխեն։ Իմ ժողովուրդս այսպէս կ’ախորժի, Բայց ի՞նչ պիտի ընէք, երբ ասոնց վախճանը հասնի։

ԵՐԵՄԵԱՅ 50:17

«Իսրայէլ մոլորեալ ոչխար մըն է, Առիւծներէն հալածուած. Նախ Ասորեստանի թագաւորը զանիկա կերաւ Ու ետքը Բաբելոնի Նաբուգոդոնոսոր թագաւորը անոր ոսկորները կրծեց։

ԵՐԵՄԵԱՅ 8:9

Իմաստունները ամչցան, Անոնք զարհուրեցան ու բռնուեցան, Ահա Տէրոջը խօսքը անարգեցին, Ալ անոնց քով ի՞նչ իմաստութիւն կը մնայ։

ԵԶԵԿԻԷԼԻ 34:12

Ինչպէս հովիւը, երբ իր ցրուած ոչխարներուն ետեւէն կ’ըլլայ ու իր հօտը կը փնտռէ, այնպէս ալ ես իմ ոչխարներս պիտի փնտռեմ ու պիտի ազատեմ զանոնք այն տեղերէն, ուր ամպի ու մառախուղի ատեն ցրուեցան։

ԶԱՔԱՐԵԱՅ 10:3

«Հովիւներուն վրայ իմ բարկուիթւնս բռնկեցաւ Ու նոխազները պիտի պատժեմ, Քանզի զօրքերու Տէրը իր հօտը, Յուդայի տունը, պիտի հոգայ Եւ զանոնք իր պատերազմի մէջ հեծած գեղեցիկ ձիուն պէս պիտի ընէ։

ԶԱՔԱՐԵԱՅ 13:7

«Արթնցի՛ր, ո՛վ սուր, իմ հովիւիս դէմ Ու իմ ընկերս եղող մարդուն դէմ», կ’ըսէ զօրքերու Տէրը։ «Հովիւը զա՛րկ, որ աչխարները ցրուին։ Իմ ձեռքս պզտիկներուն դէմ պիտի դարձնեմ»։