Ու հոն այս խօսքը ըսէ՛. ‘Ո՛վ Դաւիթին աթոռին վրայ նստող Յուդայի թագաւոր, Տէրոջը խօսքին մտիկ ըրէ՛ք՝ Թէ՛ դուն եւ թէ՛ քու ծառաներդ ու ժողովուրդդ, Որ այս դռներէն կը մտնէք’։
Եգիպտոսի եւ Յուդայի ու Եդովմի Եւ Ամմոնի որդիներուն ու Մովաբի Եւ իրենց մօրուքին ծայրերը կտրող՝ ՝ անապատի բոլոր բնակիչներուն Պիտի այցելեմ. Վասն զի բոլոր ազգերը անթլփատ են Ու բոլոր Իսրայէլի տունը սրտով անթլփատ է»։
Տէրոջը խօսքը լսեցէ՛ք, ո՛վ Իսրայէլի որդիներ, Քանզի Տէրը երկրի բնակիչներուն հետ վէճ ունի, Քանզի երկրի վրայ ճշմարտութիւն չկայ ու ողորմութիւն չկայ Ու Աստուծոյ գիտութիւնը չկայ։
Ասոր համար մենք ալ անդադար կը գոհանանք Աստուծմէ, որ մեզմէ Աստուծոյ խօսքը լսելով ընդունեցիք, ո՛չ թէ իբրեւ մարդոց խօսք, հապա, ինչպէս ճշմարիտ է, որպէս Աստուծոյ խօսք, որ նաեւ կը ներգործէ ձեր մէջ, որուն կը հաւատաք։