Իմ բերնէս ելած խօսքն ալ այնպէս պիտի ըլլայ։ Ինծի պարապ պիտի չդառնայ, Հապա իմ կամքս պիտի կատարէ, Յաջողութեամբ գործադրէ այն բանը, որուն համար զանիկա ղրկեցի։
Տէրը ինծի ըսաւ. «Ո՞վ Երեմիա, ի՞նչ կը տեսնես»։ Ես ըսի. «Թուզեր։ Աղէկ թուզերը խիստ աղէկ են ու գէշերը շատ գէշ են, այնպէս որ գէշութենէն զանոնք ուտել անկարելի է»։
Ինչպէս խլելու, փլցնելու, աւերելու Եւ կորսնցնելու ու չարիք հասցնելու համար Անոնց վրայ հսկեցի, Նոյնպէս ալ շինելու ու տնկելու համար Անոնց վրայ պիտի հսկեմ, կ’ըսէ Տէրը։
Քանզի ես Տէրս կը խօսիմ՝ ՝ Ու խօսքիս գործադրութիւնը Ա՛լ պիտի չուշանայ, Վասն զի ձեր օրերուն մէջ, ո՛վ ապստամբներու տուն, Բան մը պիտի ըսեմ ու պիտի կատարեմ’, Կ’ըսէ Տէր Եհովան։
Ու ըսաւ. «Ի՞նչ կը տեսնես, ո՛վ Ամովս»։ Ես ըսի. «Կողով մը ամառնային պտուղ»։ Տէրը ինծի ըսաւ. «Իմ ժողովուրդիս՝ Իսրայէլի՝ վախճանը հասած է։ Ա՛լ անոնց անօրէնութիւնը անտես պիտի չընեմ։