Անանիին որդին Յէու տեսանողը անոր դէմ ելաւ ու Յովսափատ թագաւորին ըսաւ. «Պէ՞տք էր որ մեղաւորին օգնէիր ու Տէրը ատողները սիրէիր։ Ահա ասոր համար Տէրը քեզի դէմ բարկացած է։
Ասոնց պատճառով չէ՞ր, որ Իսրայէլի Սողոմոն թագաւորը մեղանչեց ու թէպետեւ շատ ազգերու մէջ անոր պէս թագաւոր չկար եւ իր Աստուծոյն սիրելի էր ու Աստուած զանիկա բոլոր Իսրայէլի վրայ թագաւոր դրաւ, սակայն օտարազգի կիները անոր ալ մեղանչել տուին։
‘Եթէ մարդ մը իր հանդերձին քղանցքովը սուրբ միս վերցնէ ու քղանցքովը հացի կամ ապուրի կամ գինիի կամ իւղի կամ ինչեւիցէ կերակուրի դպչի, անիկա սուրբ կ’ըլլա՞յ’»։ Քահանաները պատասխան տուին ու ըսին. «Ո՛չ»։