21 Илыш мыланем – Христос, а колымаш – сеҥымаш.
Юмо тендам Христос Иисус деке ушен, Тудыжо мыланна Юмо деч толшо уш-акыл лийын: святитлалтмаш, чыныш лекмаш да сулен налмаш.
Павелат, Аполлосат, Кифат, тӱнят, илышат, колымашат, кызытсат, ончыкылыкат – чылажат тендан,
Ме палена: мландысе мемнан пӧртна, тиде омашна, шалатыме лиеш гынат, Юмын пуымо илыме верна уло. Тиде – айдеме кид тӱкныде ыштыме, пылпомышсо, курымашлык пӧрт.
Садлан ме эре лӱддымӧ улына. Ме палена: капыште улмына годым ме але Господь дене огынал.
Ме лӱддымӧ улына, да кап гыч лекмым да Господь деке куснымым сайраклан шотлена.
да ынде мый огыл илем, а, мый денем ушнен, Христос ила. А кызыт капыште илымем годым мыйым йӧратыше да мыйын верч Шкенжым пуышо Юмын Эргылан ӱшанен илем.
А мый мемнан Господьна Иисус Христосын ыресше деч моло дене нимо денат ынем моктане, тудын дене мылам уло тӱням пудалыме, а мый тӱнялан пудалыме улам.
Мый чот вучем да ӱшанем: мылам нимо шотыштат вожылаш ок логал, но лӱддымӧ лиям, да кеч илыш, кеч колымаш лийже, Христос мыйын капем гоч кызыт моло годымсо семынак чаплана.
Капыште илымаш мыйын пашам гоч саскам конда гын, мом ойырен налаш, мый ом пале.
Мыйым тидыжат, тудыжат шупшеш: мый тиде илыш гыч кайынем да Христос дене лийнем, тидыже шуко пачаш сайрак,
вет чылан Иисус Христосын пашаж верч огыл, а шкеныштын пашашт верч веле тыршат.
Кунам Христос, тендан илышда, толеш, тунам теат Тудын дене пырля чапланен толыда.
Вара мый пылпомыш гыч йӱкым колынам, тудо мылам ойлен: «Кӧмыт тылеч вара Господь дене ушнымаште колат, нуно пиалан улыт манын возо». «Туге, – Шӱлыш ойла, – нуно шке пашашт деч канат, да нунын пашашт почешышт кая».