3 Ооң нояннары ырланган арзылаңнар дег-дир, баштыңчылары – кежээ чимзенген, эртенге чедир чаңгыс-даа сөөк арттырбас бөрүлер дег-дир.
Каржы-бак чагырыкчы ядыы албаты чонга ырланган арзылаң, чазыйлаан адыг дег.
Сээң нояннарың Менден ойталаан-дыр база оорлар-биле бир баг болган-дыр; олар шупту хээли чииринге ынак, белектер негеп ап турар, чаргы-чаалы үезинде өскүстерни камгалавас, дулгуяк херээженниң херээн сайгарып көрбес улус-тур.
Оларның алгы-кышкызы арзылаң алгызы-ла, олар араатан аң дег ырланыр; олчазын сегирип алгаш, ырланып-ырланып, тудуп аппаар – кым-даа камгалап шыдавас!
А сен карааңны-даа, чүрээңни-даа чүгле ажык-кончаа дилээринче, буруу чок улустуң ханын төгеринче, улусту бастып, кызып-кыярынче углап келдиң».
«Бурганның медээчизи-даа, бараалгакчызы-даа бужартаан-дыр. Оларның бузуттуг үүлгедиглерин Мээң өргээмде безин көрүп тур мен! – деп, Дээрги-Чаяакчы медеглээн. –
«Ынчангаш оларже шыргай арыгдан арзылаң халдаар, оларны ховунуң бөрүзү үзерлеп кааптар, ирбиш хоорайлар чанынга кеденир: хоорайдан үнген кижи бүрүзүн ол үсперлеп кааптар! Чүге дээрге оларның бачыттары көвүдээн-дир, Меңээ өскерлири дам барган-дыр.
Иерусалим, Израильдиң чагырыкчылары сеңээ тургаш, кайызы-даа бодунуң шыдаар шаа-биле улустуң ханын төп турар.
Силер хылыжыңарга ынаныр, чүдек-бужар чүүлдер кылыр, бирээңер өскеңерниң кадайын бужартадыр-дыр силер. Бо черни канчап ээлээр силер?
Ооң аъттары ирбиштен-даа дүрген маңнаар, кежээ чимзенген бөрүлерден-даа шалыпкын; ооң аъттыг шерии халдып чоруп турар, аъттыг шеригжилери ырактан хөме келгеш, олчазын тевер дээн эзир дег шүүргедээр.