7 Улус-чон, Дээрги-Бурган-Чаяакчының мурнунга ыыдың чиде бер, чүге дээрге Дээрги-Чаяакчының шииткел хүнү чоокшулаан-дыр. Дөгерер өргүлүн Ол белеткеп, ону чиир улусту чалап, ыдыктап алган.
«Чүге Күчүлүг Бурган шииткел үелери доктаатпааныл? Чүге Ону билир улус Ооң хөделир хүннерин көрбезил?
Чоннарның баштыңнары Авраамның Бурганының чону-биле кады чыглып келди, чер-делегейге бүгү камгалал – Бургандан кээр, Ол бүгүдеден бедидир көдүрткен-дир.
Мен Бодумга бараалгатканым шериглерге дужаал берген мен; Мээң өндүр улуум дээш өөрүп-байырлап турар дайынчыларымны кыйгырып алдым – Мээң килеңим ёзугаар хөделзиннер.
Ыглап-сыктаңар, чүге дээрге Дээрги-Чаяакчының шииткелиниң хүнү чоокшулаан-дыр – Күчүлүг Бурган бүрүн буураашкын чоруткан-дыр.
Бүгү улуургаар, туразы улгадыр улусту, бодун өрү көрдүнер бүгү улусту Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчының кезедир хүнү кээр, ол бүгү улус куду көрдүрер.
А Мен сени кызагдаар мен; хомудап, ыглап-сыктаар сен, Меңээ Ариил* ышкаш болур сен.
Бурганның хылыжы бодунуң ажыл-херээн дээрге күүсеткеш, Эдомче халдап бадар – Бурганның узуткаашкынга таварыштырганы чонга үндүрген шииткелди күүседир.
Дээрги-Чаяакчының хылыжы өшкү-хой ханынга боражыр, кошкар бүүректериниң үс-чаанга былчажыр. Чүге дээрге Дээрги-Чаяакчы Восора хоорайга өргүл кылзын деп, эдом черге – кыргып-хыдыышкын болзун деп чугаалаан.
«Ат болдум! – дидим. – Арыг эвес аас-сөстүг боорда, арыг эвес аас-сөстүг чон аразында чурттап турар кижи-дир мен. А ам Хаанны, Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчыны караам-биле көрдүм! Өлдүм-не!»
Ол хүн болза Аг-шериглиг Дээрги-Бурган-Чаяакчының шииткелиниң хүнү-дүр, Ооң дайзыннардан өжээн негээр хүнү-дүр! Хылыш кыргып-хыдып, тодар, оларның ханын пөктүр ижип аар – ол дээрге Аг-шериглиг Дээрги-Бурган-Чаяакчыга соңгу чүкте чуртка, Евфрат хемниң чанынга кылган өргүл-дүр.
Кеземче хүнү бо-дур! Ол хүн келген-дир! Өлүм келген-дир! Ол улустуң шыкпыыжы өзүп келген, улуургак чоруу улгадып өскен.
Бо черниң чурттакчызы, өлүм сеңээ келген-дир. Үе келген, кеземче хүнү чоокшулаан; дагларны өөрүшкү эвес, дүвүрээзин хөме ап тур.
Аа халак! Дээрги-Чаяакчының шииткел хүнү чоокшулаан-дыр. Ол хүннүң чедип кээри күчүлүг Бургандан келген хоозураашкын дег боор.
Дээрги-Чаяакчының үнү Ооң аг-шерииниң мурнунга дыңналыр, Ооң аг-шерии дүк-түмен, Ооң сөзүнүң күүседикчилери күчү-күштүг. Дээрги-Чаяакчының шииткел хүнү өндүр улуг болгаш аажок коргунчуг. Ону кым шыдап эртерил?
Дээрги-Чаяакчының өндүр улуг, коргунчуг шииткел хүнү чедип кээр бетинде хүн дүмбей караңгы бооп, ай хан өңнүг бооп хуула бээр.
Оларны ажаап, өрттедир дээн төрели кижи чедип келгеш, мөчү-сөөктерни үндүрер дээш, бажың иштинде кижиден: „Сенден өске кижи бар-дыр бе?“ – деп айтырарга, демгизи: „Кым-даа чок“ – деп харыылаар, ынчан келген кижи: „Ыыттава! Дээрги-Чаяакчының адын адап болбас“ – дээр.
Мээң шииткелим хүнү кээрге, ордуга ырлар өөлээн ыы-сыыже шилчий бээр» – деп медегледи. Дээрги-Бурган-Чаяакчы аңаа немей: «Кижи сеги дыка хөй болур, оларны улус чер бүрүзүнге ыыт чок октапкаш баар.
А Дээрги-Чаяакчы – Бодунуң ыдыктыг өргээзинде, бүгү чер-делегей Ооң мурнунга ыыт чок турзун!»
Дээрги-Чаяакчының өндүр улуг хүнү чоокшулап келген – далаштыг кел чыдар. Ол хүн качыгдалдың дааш-шимээни, дайынчыларның алгы-кышкызы дыңналыр!
Дээрги-Чаяакчының хөделип үнер хүнү кел чыдыр. Иерусалим, дайзыннар сээң байлааңны сээң иштиңге үлежир-дир.
Кижи амытан бүрүзү Дээрги-Чаяакчының мурнунга ыыды чиде берзин! Чүге дээрге Ол туруп келгеш, Бодунуң ыдыктыг чурттаар черинден кел чыдар-дыр.
«Көрүңер, суугу ышкаш кызыдыр изидер үе кел чыдар-дыр. Бүгү бардам, бузуттуг улус кадып калган ыяш дег апаар, ол үеде оларны өрттедиптер – деп, Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчы чугаалаан, – олардан будуктар-даа, дазыл-даа артпас.
Хаан өске чалчаларын ыдып, оларга чагып каан: „Чалаан улузумга чугаалаңар: ‘Дойга белеткелим доозулду, семиртир азыраан молдургаларым, шарыларым соп алдым, бүгү чүве белен. Куда доюнче моорлаңар’“.
Кым-даа бодун агартырын семевезин дээш, харын бүгү кижи төрелгетен Бурганның мурнунга харыы тутсун дээш, ыдыктыг хоойлуда чугаалап турар бүгү чүүл ооң чагыргазының адаанда турар улуска хамааржыр дээрзин билир бис.
А сен, тала, Бурган-биле маргыжар хире кым сен? Кижиниң кылып каан чүүлү: «Мени чүге ынчалдыр кылдың?» – деп чугаалаар бе?
Улуска чөпшүл, буянныг хамаарылгаңар бүгүдеге билдине берзин. Дээрги-Чаяакчы мырыңай чоокта турар.
Бодунуң улузунуң чырыткылыг өнчүзүнден үлүг алыр арганы силерге бергени дээш, Адага өөрүшкү-маңнайлыг өөрүп четтириңер.
Ол: «Ийе, Дээрги-Чаяакчыга өргүл кылыр дээш эп-найыралдыг келдим. Ыдыктанып-арыгланып алыңар, мээң-биле кады өргүл ёзулалынга киржиңер» – дээн. Иессейни база ооң оолдарын ыдыктап кааш, оларны өргүлче чалаан.
Ол хүн Саул чүнү-даа ыыттаваан, «Давид бужартай бергеш, арыг эвезинден адырлып албааны ол-дур» деп бодаан.