2 Ынчаарга ооң тараазының ажаакчылары-биле кады ажылдап турганың Вооз – бистиң өг-бүлевистиң чоок кижизи болгаш төреливис эвес-тир бе? Ол бо кежээ шаңга барып, арбайын арыглаар-дыр.
Иордан хемниң чөөн чүгүнде Горен-гаатадка чедип келгеш, олар ханы кажыыдап ыглашканнар. Иосиф ачазы дээш чеди хондур ыглап-сыктап келген.
Моав херээжен Руф Ноеминден чөпшээрел дилеп айтырган: «Мажак чыыры-биле шөлче барып болур мен бе? Менче ээ көрнүптер кижи таанда-ла тыпты бээр боор». А демгизи чөпшээреп: «Бар че, кызым» – дээн. Ноеминниң ашаа Элимелехтиң бай-шыдалдыг төрели Вооз дээр кижи турган чүве-дир.
Вооз ынчан Руфка мынча дээн: «Мени кичээнгейлиг дыңна, кызым. Өске шөлче чорба. Маңаа артып каг, мээң ажылчын кыстарымдан чыда калбайн, чоруп тур.
Бир катап Руфтуң кунчуу Ноемин кеннинге мынча дээн: «Кызым, сен ам бодуңнуң чуртталгаң тудуп алырыңны күзээр кижи-дир мен.
Чунуп, арыгланып-шеверленип база аянныг хептен кедип алгаш, тараа шаңынче чорувут. Ынчангаш Вооз кежээки чемин чивээнде база ижер суксунун ишпээнде, ооң караанга көзүлбе.