3 Эфремни билир мен, Израиль Меңээ ажык-көскү; Эфрем, самыырап тур сен, Израиль, бужартап тур сен.
Чаш төл эки-бакты ылгап өөренириниң мурнунда, израиль биле арамей черлер – оларның ийи хаанындан коргуп турарың черлер ээнзиреп каар.
А Дээрги-Чаяакчы сенче, сээң чонуңче, сээң ачаңның төрел бөлүүнче Израильдиң Иудеядан аңгыланганындан бээр болуп көрбээн коргунчуг хүннерни чорудуптар – Ассирияның хаанын ыдыптар!
Арамей чон база Ремалияның оглунга чагырткан израиль күрүне сеңээ удур бак сагыштыг бооп:
Дээрги-Чаяакчы Осия-биле мынчаар чугаалажып эгелээн. Ол аңаа: «Барып, самыын-садар кадайдан ап ал, ооң самыын харылзаазындан тывылган ажы-төлдүг бол, ол чорук бо черниң улузу Дээрги-Чаяакчыдан ойталап, аажок самыырап турарынче айтыр» – дээн.
Эфрем хат кадарып, өрттендир чиир хатты сүрүп турар, хүннү бадыр мегени, хоозураашкынны көвүдедип турар. Израильчилер Ассирия-биле-даа эвилелдежип, Египетче-даа белек кылдыр олива үзү чорудуп берип турар.
«Эфрем чүве чугаалаарга, улус сүрээдеп, сирилээр турган; ол Израильге бедик турушту ээлеп алган, ынчалза-даа Ваал бурган дээш буруудап, өлүп калган.
Ээн кургаг ховуга, кадып калган черге сенче сагыш салып турган мен.
Эфрем дарладып, шииткелге бастырган-дыр, чүге дээрге хоозун дүрзү-бурганнарны эдерген-дир.
Эфрем – бодунуң аарыын, Иудея – бодунуң балыын көрүп каан, Эфрем Ассириядан дуза дилеп, өндүр улуг хаанче элчиннерин ыткан. Ынчалза-даа ол силерни экиртип шыдавас, балыыңарны эмнеп шыдавас.
Кеземче хүнү кээрге, Эфрем хоозурап каар. Ол бүгү болуру чайлаш чок дээрзин Израильдиң аймактарынга медээлеп тур мен.
Израиль чонда чүдек-бужар чүвени көрүп тур мен. Эфрем самыырап турар-дыр, Израиль бужартап турар-дыр.
«Эфрем, сени канчаайн? Сени канчаайн, Иудея? Силерниң энерелиңер эртенги туман дег, эрип каар шалың дег.
Эфрем бачыт дээш өргүл салыры-биле хөй-ле бедигээштер тудуп алган, а оон оларны бачыт үүлгедири-биле ажыглап турган.
«Черниң бүгү аймак-чоннарындан чүгле силерни хүлээп көрген мен, ынчангаш бүгү кем-бурууңар дээш, силерни кезедир мен».
Чүге дээрге Мен кемниг херээңерниң кайы хире хөйүн, бачыдыңарның кайы хире аарын билир мен: чөптүг-шынныг кижини кызып-кыйып, хээли ап турар силер, шииткел черинге ядыы кижиниң херээн шын шиитпес силер.
Ооң күш-шыдалы баштай төрүттүнген буганыы дег, ооң ийи мыйызы шары мыйызы дег, олары-биле ол шупту чоннарны чер-делегейниң кыдыынга чедир үзүп, сывыртаар. Эфремниң түмен-түмен, Манассияның муң-муң үре-салгалы ындыг-дыр».
Бурганның бүгү чаяалгазында Оон чашты бээр хире чүү-даа чок, харын бүгү чүве Ооң мурнунга ажык-чадагай болгаш көскү. Бис шупту Ооң мурнунга харыы тудар бис.
Силерниң ажыл-херээңерни билир мен. Силер соок-даа, изиг-даа эвес силер. Шуут соок азы шуут изиг бооруңарны дыка-ла күзээн мен!