6 Чүге дээрге оглу адазын куду көөр-дүр, уруу – авазынга, кенни – кунчуунга удурланыр-дыр, кижиниң дайзыннары – ооң өг-бүлезинде боор-дур.
Үер суу дег хөделип чордуң, ынчангаш сен тергиидевес сен. Чүге дээрге сен адаң мээң орун-дөжээмче үнүп, чыдынымны бужартаткан сен.
Авессага болгаш бодунуң чалчаларынга Давид мынча дээн: «Бодумнуң-на төрүп каан оглум мээң амы-тынымга чедиксеп турар-дыр. Ындыг болганда, бо вениаминчиниң дугайында чүнү чугаалаар боор. Чоор силер ону! Дээрги-Чаяакчы дужааган болганда, сөглеттинип турар ыйнаан.
Дээрги-Чаяакчы хүндүс меңээ энерел көргүзер, дүне мен Аңаа аян тудуп, ырлап бээр мен – тынгарыкчы Бурганымга мөргүүрүм ол.
Ачазынга каргыш салыр, авазын алгап-йөрээвес улус турар;
Ачазын шоодар болгаш авазын дыңнаар хөңнү чок кижиниң карактарын кускун-сааскан соктап чиптер база сек чиир куштар дойлап кааптар.
Улус бот-боттарын – кижи бүрүзү өске кижини дарлаар. Аныяктар – кырганнарга, карачалдар – ызыгууртаннарга турамык чаңын көргүзер.
А Аг-шериглиг Дээрги-Чаяакчының килеңи черни өрттендир чиир, чон оттуң чемижи апаар. Кым-даа бодунуң ха-дуңмазын кээргевес;
Сээң ха-дуңмаң, төрел бөлүүң улузу безин сени садыпкан-дыр, олар сени истеп-сүрүп турар-дыр. Сеңээ эки сөс чугаалаарга безин, оларга бүзүреве.
Хөй-ле улустуң хоп-кочузун дыңнап келдим, долгандыр – коргуш. «Хоп медээден чедирер-дир! Ол дугайында дыңнадыылы!» – дижип турлар. Мээң-биле эп-найыралдыг чурттап чораан бүгү улус тайып ужарымны манап: «Ол дуурайладып аар чадавас, ынчан ону тиилеп, өжээнивис негеп аар бис!» – деп турар.
Кижи бүрүзү бодунуң кожазындан кичээнзин, ха-дуңмаңарга бүзүревеңер, чүге дээрге ха-дуңма улус бот-боттарын кажарлаарын бодаар, кожа кижилер хоп-чип дажыыр.
Сээң иштиңде кижилер ада-иезин куду көрүп, даштыкы улусту бастып, өскүстерни база дулгуяк херээженнерни кызагдап турар.
Сээң шупту эвилелчилериң сени чериңден үндүр ойладыптар, сээң-биле эп-найыралдыг улус сени дуурайлааш, ажып тиилээр, сээң аъш-чемиңни чип турган улус сеңээ дузак салыр. Эдомга угаан-сарыыл артпас!»
Акызы дуңмазын, ачазы ажы-төлүн өлүрери-биле бериптер. Ажы-төлү база ада-иезинге удур тура халааш, оларны өлүрери-биле бериптер.
Харыызынга Ол мынча дээн: «Мээң-биле кады чаңгыс тавактан чем чип турар кижи Мени садыптар-дыр!
Адазы оглунга удур болгаш оглу адазынга удур; иези уруунга удур болгаш уруу иезинге удур; кунчуу кеннинге удур болгаш кенни кунчуунга удур апаар».
Ада-иеңер-даа, акы-дуңмаңар-даа, дөргүл-төрелиңер-даа, эш-өөрүңер-даа силерге өскерли бээр, харын-даа силерниң чамдыыңарны өлүрүп каар.
«Силерниң шуптуңарның дугайында чугаалавадым: шилип алган улузумну Мен билир мен. Ынчалза-даа Бижилгениң: „Мээң хлевим чип орган кижи Менче таваңгайын карарты“ дээн сөстери чогуп бүтсүн.